2022-04. Rust!
Ik merk het aan mijzelf. Aan de reacties van mijn familieleden. En vooral ook aan mijn lichaam en dan vooral geestelijk. Er heerst rust in mijn lichaam. Een opgeruimde indruk. Dit alles heeft natuurlijk te maken met het feit dat ik mij thans geen zorgen hoef te maken over een slechte financiële situatie waaraan mijn gezin wordt blootgesteld. Die onrust, vaak veroorzaakt door een periode van weinig inkomsten is momenteel volledig verdwenen. En dat komt natuurlijk door het hebben van een mooi vast inkomen gedurende de periode van de mooie tijdelijke baan bij TenCate Outdoor Fabrics. Over vooral die rust en al het andere wat mij deze week bezighield.……
De ss Rotterdam. Een schip waaraan mijn opa nog heeft meegebouwd!
De week stond vooral in het teken van mijn werk bij TenCate. En die week verliep wat mij betreft prima! Ik was veel van huis. En maakte met de bedrijfsauto vele kilometers.
Zo was ik een paar dagen in de omgeving van Rotterdam omdat ik in de week ervoor voor afgelopen dinsdag en woensdag een aantal afspraken bij dealers van zonwering in die regio had gemaakt. Het werden leuke en mooie ontmoetingen met verschillende mensen. Het maakt het werk dan ook leuk, interessant, bijzonder en spannend. In alle gevallen weet ik mijn ding te doen, zoek ik de momenten om er wat humor in te gooien en ben ik steevast geïnteresseerd in de mens en zijn of haar bedrijf. En dat is niet iets dat mij is opgedragen vanuit de werkgever, nee zo ben ik gewoon. En zo zal ik altijd zijn! Ik denk ook dat het bijzonder goed werkt! Zeker in de rol van werk welke ik ten uitvoer breng.
Dat ik in het sollicitatiegesprek werd gewaarschuwd voor het feit dat ik het werk zo leuk ga vinden dat ik er waarschijnlijk niet meer weg wil is na bijna op de helft van mijn werktijd aldaar te zijn gekomen (misschien april ook nog werk aldaar), zeer terecht. In de maanden dat ik er nu werk en dan vooral de laatste weken, voelt het inderdaad zo. Ik heb het dus erg naar de zin. Dat komt, zoals ik hierboven al deed optekenen, door het werk wat ik mag verrichten en de daarbij horende afwisseling van contacten. Maar zeer zeker ook aan de innerlijke rust welke, sinds ik bij TenCate werk, over mij heen is gekomen. Ik vind het werk echt leuk, daarover bestaat dus geen enkele onduidelijkheid, maar wat niet mag worden vergeten is dat ik na jaren van ondernemerschap, waar mijn hoofd vaak overuren draaide, vaak door financiële onrust, nu absolute rust heeft plaatsgevonden. Nu pas besef ik weer hoe het leven ook kan zijn! Gek eigenlijk dat je dat gevoel na jaren van ondernemerschap weer eens ervaart en ook als bevrijdend voelt. Jaren van druk vanwege financiële onrust, het moeten presteren, het valt nu allemaal samen. Door deze tijdelijke baan. Het geeft dus aan hoe ik heb moeten leven de laatste jaren en hoe fijn het leven dus kan zijn wanneer er rust is. Het zet je wel aan het denken. Voorlopig kunnen we deze rust dus nog even ervaren en koesteren.
Spijkenisse
Stadion de Kuip-Rotterdam
Over rust en onrust gesproken, het was me wel even een weekje. De schermutselingen rondom het tv programma “the Voice” waren bijzonder heftig. Ofschoon er officieel nog helemaal niets vast staat, kost het mij geen enkele moeite om de slachtoffers te geloven. Macht is een zo verschrikkelijk iets. Jaren geleden hoorde ik een premier de woorden spreken: wij willen met onze partij de normen en waarden weer voorop stellen. Het was de premier van CDA huize. Er was destijds veel hoongelach om de woorden welke hij uitsprak, kan ik mij nog goed herinneren. Nu gebruikt iedereen deze woorden alsof het de belangrijkste zaak van vandaag is. En dat is het natuurlijk ook, maar die Balkenende zag het destijds natuurlijk niet fout. En die gasten die daar destijds om moesten lachen kunnen nu lachen als een boer met kiespijn. Want toen had er al ingegrepen moeten worden. Afijn, ik vrees dat “the Voice” slechts een topje van een grote ijsberg zal zijn. Want daar waar macht is is ook een kans om datgene te doen wat niet als normaal mag worden gezien. En dat ons omringende landen van deze situatie opkijken lijkt mij ook nogal vreemd. Geloof er niks van dat dit niet zou gebeuren in andere landen.
Als ijscoman ben ik al jaren zo ontzettend voorzichtig. Je mag nooit aanleiding geven dat mensen anders naar je gaan kijken. En dus zal ik vanaf nu nog meer zorg dragen voor een juiste manier van werken. En komen er geen kinderen meer in de Snor.
Deze week werd ook veel duidelijk over de kabinetsplannen. Daarin weinig nieuws onder de zon. Zoals ik al schreef vorige week, een niets vernieuwend kabinet. En dat zie je ook terug in de peilingen. Dit kabinet zal er niet lang zitten mijns inziens. Kan ook niet met al die mensen die gewoon maar zijn blijven zitten na het plegen van zovele fouten. Over machtsmisbruik gesproken. Daar kun je dat in ieder geval heel veel terugvinden.
Naast al het werk bij TenCate was ik dit weekend ook weer op het Agathaplein. Op zaterdag bleek er na lange tijd van stilstand in omzet, weer een duidelijke opgaande lijn te ontdekken. Uiteraard zijn we er nog niet, maar begint het nu, zeker ook met het optreden van vorige week zondag waar het ook al drukker was dan de weken ervoor, ergens op te lijken. De omzet lijkt daarmee weer terug op het nivo van vóór mijn verwijdering van het Agathaplein. En dat is dan toch: “de aanhouder wint altijd!” Overigens had ik dit weekend voor het eerst een gehaktbal op de kaart staan. En dat heb ik geweten, want nog voor ik het wist was ik door de wat kleine (proberen) voorraad heen. Volgende week gaan we meer gehaktballen meenemen. Kijken of het dan ook weer zo goed loopt!
Ik hoop dat de horeca binnenkort weer los mag. Ik zie geen enkele aanleiding om dit nog tegen te houden. Maar ik spreek dan ook vooral voor de groep ondernemers die zoveel omzet is misgelopen. Maar zeer zeker ook voor mijn jongens, die al twee jaar met weinig tot geen uitjes hun leven vorm hebben moeten geven. En deze groep mensen in de leeftijd van 18 tot eind 20 zijn na de uitbaters van horeca en ook de evenementen branche, de grootste verliezers. Ik hoop oprecht dat de verwachtingen voor de toekomst rond deze groep jongelui niet gaat uitkomen. Het niet kunnen uiten, niet kunnen doen waar je zin in hebt, of het nou sporten, uitgaan of iets anders betreft, heeft deze groep schijnbaar veel (onzichtbare) schade toegebracht. Als ik kijk naar mijn jongens, dan kan ik tevreden zijn. Ik denk dat zij het tot nog toe prima hebben kunnen verwerken. Maar nu moet het dan ook snel gaan veranderen. De hoop is gevestigd op de komende persco.
Tot slot, ik heb mij nog niet serieus gebogen over de prijsstelling van Frankys Food. Er zullen noodgedwongen prijsverhogingen gaan plaatsvinden. Het leven is niet alleen duurder geworden in het huishouden, ook de grondstoffen van Frankys Food zijn gestegen. Ik heb het dan met name over de energiekosten en de verpakkingsmaterialen welke worden gebruikt en al zijn gestegen! Vooralsnog heb ik nog niets van het front van de hoofdleveranciers (ijs) vernomen. Ik zal de komende week toch hier en daar wat prijzen gaan opvragen om zo spoedig mogelijk met een juiste prijs te komen.
Ik wens u allen een fijne (werk)week toe,
De komende dagen ben ik in het uiterste zuidwesten van Brabant en blijf ik wederom overnachten, zodat ik de dag erop ook gewoon in dezelfde omgeving mijn werk kan hervatten! Woensdagavond ben ik dan even terug op de Villa om vervolgens de dag erna in de kop van Noord Holland actief te zijn. Meer over dat en over de prijzen en een mogelijke eerste rit (winter krijgen wij naar mijn voorzichtige eerste conclusie niet meer) in de nieuwe en volgende week te publiceren blog.
Graag tot volgende week!
Frank Boereboom
Frankus Food
Hengelo