2024-10 Einde seizoen
Het is gebeurd! Het ijsseizoen 2024 zit er officieel op. We hebben gedaan wat we konden, maar het besef dat ik daarmee niet iedereen heb kunnen bezoeken in de mate waarin dat zo gewoon was, overheerst. Corona stortte uw ijscoman jaren geleden in de armen van een werkgever. Ondanks dat die werkgever mij op een gegeven moment moest ontslaan om bedrijfseconomische redenen had diezelfde werkgever in die periode van werk, wel de financiële rust gebracht waarvan ik niet meer wist dat die bestond. Sinds mijn leven te Hengelo, vanaf februari 1997, had ik die rust niet meer ervaren. Maar nu ik weer de rust heb gevonden in een nieuwe werkgever, besef ik meer dan ooit dat tevoren dat dit voor mijn klanten consequenties heeft gehad. Daarover en meer in het onderstaande verhaal….
Op bezoek bij het Fanny Blankers Koenstadion
Over mijn leven meer dan genoeg geluld. Bovendien staat het allemaal beschreven in mijn pas uitgegeven boek “Geen blad voor de Mond”. Een verhaal waar geluk dichtbij de vele pech waarmee ik voortdurend te maken heb gehad, staat. Maar zo dat bekend mag zijn, is ook bekend dat ik nooit heb opgegeven en altijd ben blijven strijden. En dat heeft mij gebracht waar ik nu, 27 jaar na mijn komst naar Hengelo, sta!
Het ijsseizoen;
Het seizoen valt daarom snel samen te vatten. Het seizoen startte dit jaar erg laat. Te vaak regen in het voorjaar maakte mijn seizoen als een seizoen met de slechtste start in mijn tijd als ijscoman. En volgens mij is het best wel een bekend feit dat een ijscoman het van vooral het eerste deel van het ijs seizoen moet hebben. En dus was met die slechte start de teneur ingezet. Continu moest ik knokken tegen de slechte omzetten van die eerste maanden. En dat zou dit seizoen ook nooit meer goed komen. Het was dus een minder seizoen als anders. Dat mag duidelijk zijn! Toen eindelijk de lente startte, reeds tegen de zomer aan (eigenlijk hebben wij geen lente gehad), draaide het ijsbedrijfje als anders. Dat wil zeggen, wanneer ik wat kon doen, sinds mijn werk per 1 maart bij mijn werkgever. Grote opdrachten had ik in tegenstelling tot eerdere jaren juist weer wel. Dat maakte dat ik soms op één dag meer binnenhaalde dan anders. Het deed het seizoen weer wat bijkomen. Ik verkocht op de wijken altijd hetzelfde of soms meer dan vorig jaar. De prijs per bol ijs liet ik dit seizoen staan op 1,50, ook al had dat eigenlijk op 1,70 per bol moeten staan. Maar ik wilde niet verhogen, zag daar vreselijk tegen op. Hoe ik volgend jaar met de bolprijs zal omgaan, kan ik nu nog niet zeggen. Maar als het aan mij ligt blijft de prijs nog een seizoen op 1,50 staan. Een minder seizoen dus, door vooral een slechte start door het extreme natte voorjaar. Eindigend op een plek in de minst goede jaaromzetten. Maar uiteindelijk ook weer niet de slechtste in mijn leven als ijscoman.
Wederom heb ik genoten van mijn werk als ijscoman. De vele complimenten, de blije kinderen aan de ijskar, de verbindingen, het maakt het werk zo ontzettend leuk, maar zeker ook belangrijk. Ik kan het niet genoeg benadrukken; in deze wereld van tegenstellingen, oorlogen en al dat vreselijke gedoe, is een venter enorm belangrijk. Ik blijf het zeggen. En ik blijf voor mijn vak venten staan. Het is wellicht mede ook daarom dat ik tijdens mijn perfect verlopen evenement Kinderdag, afgelopen september, door wethouder Gerard Gerrits werd beloond met “De Nijverbij”. Een erkenning van de gemeente voor het werk dat ik doe in samenhang met het werk voor mijn goede doelen stichting; Stichting Nelly. Volkomen verrast maar ook realistisch ontving ik deze erkenning. En met realistisch bedoel ik; volkomen onnodig dat ik daarvoor word “gespeld”. Ik doe slechts wat ik leuk, maar ook zeer belangrijk vind. En dat liet ik de wethouder ook weten; “er zijn anderen die het meer verdienen als ik”. En dat meen ik. Maar trots ben ik er uiteraard wel op. Een bijzonder seizoen daarmee dus ook. En als dank droeg ik de speld op mijn laatste rit!
De uitreiking van 'De Nijverbij' en het daaropvolgende interview op de Radio
Kinderdag 2024
Kinderdag, de 10e editie, was in tegenstelling tot mijn ijsseizoen juist de beste editie. Niet eerder beleefde ik zo’n goede Kinderdag. Alles liep perfect. Gesmeerd alsof alles voor de kei- en keihard opererende organisatie als vanzelfsprekend was. En ik zeg u, dat is het niet! Ik ben dan ook zo dankbaar dat ik gesteund word door zulke lieve mensen. We hadden wederom de hulp van All4Free welke met enorm veel leuke zaken de dag wist op te leuken, maar ook Phoenix4Kids deed een beste duit in het zakje. Ook een aantal bijzondere artiesten. Kinderdag werd uitmuntend bezocht, we hadden mooi weer en genoeg te drinken en te eten. Het leverde Stichting Nelly een hoop centen op waarmee ik weer mensen, welke leven in armoede, kan helpen aan een dagje onbezorgd uit. De speld, “de Nijverbij”, maakte het tot een bijzondere editie.
Kinderdag 2024
Werk bij Tenrent
Het werk bij TenRent begint nu echt wel vorm te krijgen. Ik ben echt bijzonder druk en druk geweest met het werk. Het inwerken was natuurlijk best heftig en om dan reeds voor de start bij TenRent afgesproken opdrachten met ijs te moeten uitvoeren, was gewoon iets te veel. En dat was dit jaar best vaak en zeker tot en met augustus. Het is dan ook gelijk de reden dat dit ijs seizoen extra zwaar was. Afgelopen weekend kon ik bijna niet meer. Het lichaam wenste rust, maar ik had geschreven dat ik nog zou afsluiten en dus moest ik het netjes afmaken. Normaal gaat het allemaal wel, maar dit jaar moest ik schipperen tussen werk en ijs opdrachten. Het seizoen is nu voorbij en dus komt nu de periode van rust. Het werk bij TenRent gaat steeds beter en meer en meer weet ik mij een weg te banen naar klanten of toekomstige klanten. Ik heb het naar mijn zin en schijn het goed te doen. Mijn eerste machines heb ik reeds verkocht en er staat nog wel wat te gebeuren. Ik denk dan ook dat het volgende ijs seizoen wel weer wat makkelijker zal gaan verlopen.
op TT-circuit Assen voor kinderen met kanker.
Vooruikijken
Nu het seizoen ten einde is gekomen maakt dat wij weer vooruitkijken naar de komende kerstperiode. Want uiteraard gaan we de Snor weer ombouwen tot KerstSnor. Een hele klus, maar ééntje waaraan ik graag werk. Ik heb wel hulp ingeroepen omdat deze klus steeds meer werk vergt. Ik probeer de Snor dan ook steeds mooier te krijgen. En dat maakt dat ik veel tijd nodig heb. En omdat de Snor nog 1x op de straat komt vóór 1 november, heb ik maar een 4-tal weekenden om de KerstSnor weer op te tuigen. Als hierboven geschreven zal de Snor eerst nog één keertje op straat verschijnen. Momenteel staat de vriezer op de Snor uit, ontdooit de vriezer en ben ik druk om hem mooi te maken. Maar ja, waarvoor? Dat heb ik nog niet bekendgemaakt. Dat volgt binnenkort. Het ombouwen doe ik in de avonduren, want als gezegd ben ik druk met het werk voor de werkgever. Voor wat betreft het komende ijsseizoen wil ik weer meer in de wijken zijn. Niet meer zoveel afspraken boeken. Het beroep van venter graag uitoefenen. Het is zo verschrikkelijk belangrijk! En ook; het past beter bij mijn werk bij TenRent. In de weekenden lekker ijs verkopen en door de week machines verkopen. Perfect! En daarmee is wel het lot van de foodtrailer beslecht. Helaas moet ik afscheid nemen van de foodtrailer. Te duur in combinatie met de weinige opdrachten waarvoor hij was aangeschaft. Dat komt omdat ik werk vond na Corona. Ik heb het vervolgens een paar jaar aangekeken en heb moeten constateren dat het voor mij niet te doen is. Zodra deze foodtrailer mijn bedrijfje heeft verlaten is Frankys ijs weer het Frankys ijs van 2015. En kan ik ermee door zolang ik dat wil en kan. Mijn gevoel zegt mij dat ik nog jaren verder wil. Misschien maak ik de 20 jaar wel vol. Eerst maar eens kijken naar 2025. Dan bestaat op 1 juni Frankys ijs 12,5 jaar.
Sil, onze nieuwste aanwinst, Border Collie en vriendje Moo
We gaan besluiten. Binnenkort meld ik mij weer op de facebookpagina met nieuws omtrent de Snor welke dan opnieuw tijdelijk een andere naam gaat krijgen. Nu eerst eventjes ertussen uit met vrouwlief, Moo en Sil. Lekker uitwaaien op ons geliefde eiland, Schiermonnikoog. Vrijdag weg en volgende week weer terug. Daarna zal ik bekendmaken waar ik nog één keer te zien zal zijn.
Voor nu, heel erg bedankt voor al uw klandizie en uw interesse in mijn bedrijfje.
Ik zie u wellicht binnenkort nog even, maar wellicht pas weer op de Kerstroutes. Ik meld mij weer na thuiskomst.
Tot de volgende keer,
Frank Boereboom
Frankys ijs Hengelo