2023-41 Het einde van het seizoen is daar!
Tja! Wanneer de diverse apps op mijn mobiel aangeven dat het nog weken mooi weer is en het werk bij de werkgever ten einde is gekomen, we weten allemaal hoe dat is gekomen, denk je dat je nog mooi wat extra’s kan verdienen in het resterende deel van het seizoen. Maar zoals wel vaker laat het weer zich niet voorspellen door weermannen of vrouwen. En viel het meer dan tegen! Het zomerseizoen kwam vandaag abrupt tot een einde. Hoe dat kwam lees je hieronder;
Toen ik mijn ontslag kreeg bij TenCate Outdoor Fabrics, zocht ik daags erna hopeloos naar werk. Ik verrichtte veel sollicitaties. Maar ook zag ik op de weerapps dat de nazomer nog wel even aan zou blijven. Voor iemand die door het zeer onverwachte ontslag ineens niet veel te doen had, een prima omstandigheid om nog wat te doen te hebben en daarnaast nog wat extra geld te verdienen. Maar hoe anders zou het lopen? Want van het voorspelde mooie weer bleek niet veel terecht te komen. Dagen vol zon werden dagen met bewolking en soms zelfs wat regen. Wat wel klopte was de temperatuur. Maar daar koopt een ijscoman niet veel voor. Zon is het allerbelangrijkste onderdeel van een goed lopende rit. En dan mag het ook nog niet te hard waaien. De wisselvalligheid was goed te zien in deze afgelopen week. Maandag een dag waarop ik niet veel kon verdienen. Zwaar bewolkt en dreigende regenval. Wel een goede temperatuur. Maar ik ging niet. Te weinig ingrediënten voor een redelijke rit. Vergeet daarbij niet dat de afname in de maanden september en oktober al veel minder is door de verzadiging welke rond juli al vorm krijgt. De dag erna, dinsdag, was de zon weer volop aanwezig. En dat maakte de omzet voor die dag nog redelijk. Vandaag daarentegen, veel wind en weinig zon. Dat maakt dat een rit nauwelijks wat oplevert en tegelijkertijd mijn ijs in de ijskar doet verslechteren. Dat behoeft enige uitleg; Wind is mijn allergrootste vijand als ijscoman. Meer nog dan regen of hele hoge temperaturen. Ik heb wel vaker gezegd; doe mij maar een dag waarop het 30 graden is met windstilte of weinig wind. Dan houdt het ijs zich beter dan op een dag waarop het 20 graden is met een sterke wind. Tel erbij op dat de afname in deze periode al minder is, waardoor ik minder ijsjes schep en het ijs door het onberoerd laten sneller achteruitgaat. Bij hoge afname (mei juni) blijft het ijs in de bak steeds voorzien van een koude bovenlaag, omdat ik steeds ijsjes schep. En kan ik makkelijker kwaliteit blijven leveren.
Helaas is wind de laatste jaren steeds sterker aan het worden. Ik weet nog dat toen ik begon er meer dagen zonder wind of weinig wind waren dan nu. Ik ben geen klimatoloog maar ik ga ervan uit dat dit met het veranderende klimaat van doen heeft. En de noodzaak er ook is om wat te gaan bedenken voor dit steeds grotere probleem. Mogelijk moet er een extra ombouw om de vriezer komen. Ik ben het in ieder geval aan het uitzoeken.
Nu de ritten zijn gestopt en de vriezer op de Snor staat te ontdooien, is er voor mij weinig anders te doen dan te solliciteren en te hopen op enig succes. De tijd begint te dringen. Inmiddels, en dat is echt geen leugen, heb ik meer dan 80 sollicitaties verricht. Elke dag minimaal 2 a 3. Het is werkelijk een schandaal dat je van maar enkele bedrijven een net bericht terug mag ontvangen. Ik steek er tijd in he? Mogen zij dat ook wel doen, ongeacht wat zij aan sollicitaties binnenkrijgen. Van meer dan 60 van die gepleegde sollicitaties heb ik nooit wat mogen vernemen, zelfs niet dat zij de sollicitatie in goede orde hebben mogen ontvangen. Ik begrijp dat niet. Ook hoor ik veel mensen van intermediairs zeggen; “Mooie CV, we kunnen jou snel aan het werk krijgen!”. Om er vervolgens nooit meer iets van te mogen vernemen. Ik begrijp die mensen niet. Zeg dan niks. Iedereen zegt; “Jij hebt vast weer snel werk”. Oh ja? Waar is dat werk dan?
Ik denk dat ik wel begrijp waarom men dat zegt. Ik ben nu eenmaal geen opgever en ik ben ook altijd een harde werker geweest. Ondanks dat is de realiteit helaas anders. Ik ben niet de jongste meer en dat merk ik aan heel veel dingen. Ook heb ik te weinig ervaring op sommige vakgebieden. De jeugd heeft dat ook niet, maar zij hebben dan wel weer de opleiding genoten welke er vaak niet eens was toen ik studeerde. MEAO is bijvoorbeeld geen opleiding waar je nu nog wat aan hebt. Toen ik begon met mijn werkzame leven was dat nog wel een goede opleiding. Afijn, het is zoals het is. We blijven schrijven en proberen. Net zo lang totdat het wel lukt. Als geschreven, ik geef nooit op en blijf zoeken. Er zal toch wel iets zijn?
Met de ijskar op de Bornsche Maten
De Snor moet worden gerepareerd. De achterremmen werken slecht. Ik raak ook remvloeistof kwijt. En dus moet de monteur worden ingevlogen. Inmiddels is hij gebeld en het wachten is op wat tijd voor mij en mijn ijskar. Daarna kan ik de Snor gaan schoonmaken en gereedmaken voor het aanbrengen van kerstversiering. Dat zal ergens in november al gaan gebeuren. Dus dat is al redelijk snel. Volgende week gaan mijn vrouw en ik op zoek naar leuke nieuwe kerstversieringen. Altijd leuk om te doen! Het moet tenslotte weer een plaatje van een ijskar worden! Als bekend rijd ik een kleine twee weken tussen Sinterklaas en Kerst, routes door Hengelo welke ongeveer 2 uur per dag duren. Een schema zal ik zeer binnenkort ook plaatsen.
En dan nog even dit; Ik ben genomineerd voor een prijs als beste foodtruck van de provincie Overijssel. Daartoe hebben al vele mensen gestemd op mijn bedrijfje. Mijn dank is groot aan hen die dat reeds hebben gedaan. Graag zou ik nog een oproep willen doen aan die mensen die nog niet gestemd hebben en dat alsnog voor mij willen doen.
Dat kan via deze link; https://www.horecaprijzen.nl/?elected@vote=2515211
Op Groot Driene
Dan rest mij niets anders dan iedereen te bedanken voor een prachtig maar wel wat ander seizoen dan ik gewend ben. Een seizoen dat heel laat (Mei) begon en ook snel is gestopt. Uiteraard heb ik door het werk bij TenCate Outdoor Fabrics, veel minder routes gereden, maar reed ik ergens op een wijk, werd mijn bezoek enorm op prijs gesteld. Een teken dat ik er na zelfs 10 jaar nog altijd goed aan doe om bij u langs te komen. Ook wel een stressvol seizoen door de combinatie TenCate-Frankys ijs. En toch: De vele leuke reacties, de tekeningen, de andere geschenken, de mooie woorden; ze waren allemaal een teken dat wat ik doe nog altijd wordt gewaardeerd.
Ik heb veel mooie opdrachten gehad en ook veel lieve mensen mogen ontmoeten.
Maar ook waren er op het einde van het seizoen nog wat privézaken welke mijn activiteiten behoorlijk deden verminderen. Soms kon ik gewoon niet uitrijden. Ik moet zeggen dat dat heel veel heeft gedaan met mijn vrouw, kinderen en zeker met mij. Het kwam ook allemaal nog eens tegelijk met het onverwachte ontslag bij TenCate. Het was een bijzonder moeilijke periode, waarin ik ook een keer bij een opdrachtgever stond om ijs te gaan scheppen en ik voor het eerst via mijn mobiel met het probleem werd geconfronteerd. Nooit was een opdracht zo zwaar geweest. Terwijl het huilen mij nader stond dan het lachen moest ik de uitgelaten bruiloftsgasten van ijs voorzien. Gelukkig gaat het nu wat beter. En komen mijn vrouw en ik weer wat tot rust. Maar dat ik op enkele momenten in de Snor op terugreis van bezoeken aan wijken soms de tranen over de wangen voelde lopen, zegt veel. Ik ga er verder niet over uitwijden. Het gaat gelukkig de goede kant op. En dat is in ieder geval heel erg fijn!
Het gemis van het rijden zal binnenkort wel weer voelbaar worden. Maar dat is altijd in het najaar. Pas ergens in februari zal ik de weerapps in de gaten gaan houden. Voor nu zal ik mij moeten beperken tot de kerstritten.
Ik dank u met heel mijn hart voor alle aandacht en aankopen aan de Snor. Schrijven zal ik blijven doen. Eens in de twee/drie weken. Ik houd u dus ook op de hoogte van allerlei zaken welke mij bezighouden. Het boek dat ik schrijf en de titel gaat krijgen “Geen blad voor de mond” zal met vertraging op de markt gaan komen. Dat komt ook door de beschreven problemen binnen ons gezin.
Een open boek over 10 jaren van ijscoman zijn met alle zaken eromheen. Privé en op het werk! Geen blad voor de mond nemende wil ik mijn verhaal doen.
1 januari 2024 bestaat Frankys ijs 10 jaar! En hoe het ook zij, dan rijden wij zeer waarschijnlijk niet, maar ga ik het wel vieren. Want ik ben daar best trots op!
Tot de volgende keer.
Frank Boereboom
Frankys ijs Hengelo