2023-17 Een beroerd begin van het seizoen!
Een zeer slechte start, dat is het! Nog nooit zo’n voorseizoen meegemaakt. In februari, zo ook in maart geen enkele rit, en al is een rit of zijn ritten in februari de laatste jaren een feit, het blijft wel bijzonder. Een kadootje! Dan de maand april, zo slecht als in dit jaar, nee dat heb ik nog niet meegemaakt. En dan te bedenken dat ik naast ijscoman werk in loondienst, waardoor het aantal dagen om ijs te verkopen al minder is. Ondanks dat dát mijn bedrijvigheid met ijs behoorlijk wat doet minderen, ben ik daar nu, gegeven de omstandigheden, maar wat blij mee. Anders had het ijsbedrijf in behoorlijke problemen gekomen. Zoveel is zeker. Over die vreselijke lente en mijn andere gevoelens het onderstaande verhaal.
foto van de eerste rit over het tuindorp
Het weer kun je niet beïnvloeden. Slecht of goed weer, je krijgt het of je krijgt het niet. Niets is minder zeker als het weer. Een vreselijke “variabele” voor een ijscoman. Een winkel kan open en zelfs een ijssalon kan zijn deuren openen. Niet dat dat betekent dat zij dan een goede omzet draaien, maar men kan er wel zijn waar verkopen. Ik bivakeer op straat. Geen mogelijkheden om droog te blijven of warm te worden/blijven. En dus wanneer het weer te koud of nat is kan ik niet werken. Ik klaag niet gauw, maar dit voorjaar is echt vreselijk slecht. Ik kan het helaas niet anders noemen. In mijn vorige blog liet ik al optekenen dat het geld op de bedrijfsrekening op was geraakt. Te lang kon ik geen geld maken van eventuele ijsverkopen. Simpelweg, omdat er geen goed weer voorhanden was. En het gekke was, het bleef ook zo. Zo erg zelfs dat ik van mijn dikverdiende loon bij werkgever geld moest overboeken naar de bedrijfsrekening. Neem nu twee weken geleden. Er volgde een weerbericht voor de hele meivakantie, welke thans gaande is. De eerste week (vorige week) zou zonnig zijn, maar nog wel wat fris. De tweede week zou zonnig zijn met temperaturen van 17 a 18 graden. Wat overbleef was één enkel weekend (afgelopen weekend) waarbij het warm was en ook zonnig maar waarbij de regen al rond een uur of 4 viel. Hoe in Godsnaam kan ik dan lekker verdienen?
Berflo es rit!
Een andere variabele factor is de economie. De prijzen van levensonderhoud gieren de pan uit. Overal vind je prijsverhogingen en ook mensen die terecht klagen. En in al dat geweld moet ik mee met de verhogingen. De inkoopprijzen voor alle benodigdheden zoals ijs, bakjes en wafels, zijn eveneens allemaal flink gestegen. Ik kan echter leven met een verkoopprijs van € 1,50 per bol ijs. Een stijging van 20 eurocenten ten opzichte van vorig jaar. Wil ik de complete verhogingen in prijzen omslaan in de verkoopprijs dan zou het eigenlijk naar minimaal € 1,60 moeten gaan. Maar omdat ik naast de mobiele ijsverkoop ook in loondienst werk is het ijsverkopen dan weer een soort van hobby. Gelukkig hebben de klanten in de paar ritten welke ik nu gereden heb (nog maar 7 ritten tot nog toe!!!!) laten weten dat zij geen problemen hebben met die verhoogde bolprijs. Maar het is in die ritten wel gebleken dat de omzet op verkopen van ijs, behoorlijk is gedaald. Of dit het gevolg is van die prijsverhogingen in de supers en op andere belangrijke inkopen kan ik nu nog niet zeggen, maar het heeft er wel alle schijn van. Ik kan stellen dat er een omzetdaling heeft plaatsgevonden tussen de 25 en 30 (!) procent. En dat is veel, eigenlijk te veel. En zou ik de prijs nog hoger hebben gemaakt zou het niet meer verkoopbaar zijn ook, vrees ik.
En dat brengt mij bij de vraag of het allemaal nog wel leuk is om te doen. Mijn antwoord is nog altijd volmondig JA. Maar is dat nog wel genoeg? Die vraag is niet makkelijk te beantwoorden. Als het bedrijf zichzelf kan bedruipen is het in principe voor de bedrijfshuishouding genoeg. Maar ik doe het natuurlijk niet om het bedrijf slechts in stand te houden. Nee, ik werk uren aan dit bedrijf en dus moeten die uren van werk wel geld opleveren. En dat is nu nauwelijks het geval. En daarmee komen dan de twijfels.
de Nijverheid rit!
Een ijscoman ben je meer voor de lol dan voor het geld. Dat is nu eenmaal zo. Je kunt er in deze tijd echt niet meer van leven. IJs is een toetje, een geluksmomentje, zoals ik dat altijd noem. Ook nog een te zoet toetje, als u begrijpt wat ik bedoel. Word zo moe van al die mensen die maar zaniken dat er uitsluitend gezond mag worden gegeten. Bij aanvragen ten behoeve van feesten is mijn offerte vaak te hoog omdat men nog wat geld over had en mij en het ijs dus eigenlijk als een soort van sluitpost op de begroting ziet. Een luxeartikel, wat ijs uiteindelijk is omdat ijs geen noodzakelijke behoefte dient, is dan overbodig. Dat is gewoon een feit en een ervaring welke ik na bijna 10 jaren van ijsverkopen heb. Maar mijn offertes zijn gewoon eerlijk en oprecht. Ik werk net zo hard als iemand die frieten of worsten verkoopt. Alhoewel ik soms denk dat mensen dat niet zo zien. Maar wanneer ik uiteindelijk helemaal niets opzij kan leggen voor mijzelf kan ik beter stoppen. Dan breng ik slechts geld naar de belastingdienst en zaken als garageboxen en kosten voor opslag van ijs. En daar pas ik voor.
een welkomstgeschenk!
De komende tijd zal ik mijn conclusies moeten gaan trekken. Het wordt erop of eronder. Eind juni wil ik duidelijk verbeteringen zien. 30 procent daling is mij te veel! Daarin ben ik eerlijk! Komt dat er niet of niet genoeg van dan zal ik dit 10e seizoen afmaken en de uiteindelijke beslissing nemen. Het kan niet zo zijn dat ik uren op straat ben en dat ik er verder weinig aan overhoudt. Dan ga ik liever met vrouw en trouwe Moo (hond) aan de wandel.
Wel is het zo dat van die nog maar 7 ritten welke ik in totaal gereden heb, 4 ritten zijn gereden tijdens de meivakantie. En dat veel mensen toen niet thuis waren. En daarom is mijn twijfel nog niet serieus te noemen. Alhoewel de vergelijking met de eerste ritten (niet vakantietijd) dus een behoorlijke daling kende. Eind juni daarom, is voor mij alleszeggend. Dan heb ik een beter beeld van de omzetten. Ondanks dat ik dan bij gelijke omzetdaling ook kan stoppen, wil ik dat niet zomaar doen. Ik maak het seizoen zo wie zo af en beslis dan over wat te doen met mijn bedrijf. Overigens zie ik mijzelf na mijn 67ste verjaardag nog wel ijsjes doen op straat. Dus geheel stoppen zit er nooit in.
Los van dit alles is de vraag ook nog wat er met mij op het werk bij TenCate gaat gebeuren. Ik blijf of ik moet weg. De tijd begint zo langzamerhand te dringen. Wellicht niet voor de werkgever, maar zeer zeker wel voor mij. Ik ga niet wachten tot het te laat is. Daar heb ik ze reeds voor gewaarschuwd. 1 oktober 2023 loopt mijn contract af. Ik ben nu bijna 61 jaar oud. En ik moet nog ruim 6,5 jaar, dus wil ik graag blijven werken. Waar dan ook. Zeker nu het ijsbedrijf te veel problemen kent.
Eind van dit jaar stop ik in ieder geval met de te dure foodtrailer. Deze levert momenteel geen cent meer op. Ik wil hem dit jaar nog gebruiken en dan gaat die verkocht worden. Of er moeten nog andere redenen komen om hem te behouden.
Het klinkt allemaal nogal wat zwaar. Maar het is wel de realiteit! Daar waar ik vorig jaar nog 300 bollen ijs verkocht, verkoop ik er nu nog maar 200. Dat kan gewoon niet. We gaan het zien en zullen kritisch zijn en blijven. Na 1 oktober 2023 is er werk of niet. Ook dat gaan we zien. Mocht er werk zijn dan verandert dat wel wat aan mijn toekomstbeeld. Dat is nu namelijk zo troebel als vuil water. Ik ben dit onzekere leven echter gewend. Het is immers al jaren zo. Om precies te zijn, al bijna 30 jaar. De keuken en badkamer in de villa zijn op. Al jaren! Het tekent de periode welke wij als gezin hebben doorgemaakt. Maar opgeven heb ik in heel die periode nog nooit gedaan. Ook nu zal ik dat niet doen! Er komt altijd weer iets op mijn weg!
Ik dank allen die mijn ijskar een bezoek hebben gebracht. Het zijn meestentijds mijn vaste klanten. Op hen kan ik blijven rekenen. Zelfs met een verhoogde prijs voor een bolletje ijs. Dat doet mij goed. Voor hen blijf ik dan ook strijden om door te gaan. De komende periode zal blijken of dat strijden niet leidt tot het grote lijden.
Met een bezorgde groet,
Tot de volgende keer,
Frank Boereboom
Frankys ijs
Hengelo