0
7 april 2023

2023-14 Waar blijft de lente?

Het is 7 april en ik heb in totaal 1 dag ijs verkocht! Dat is zo uitzonderlijk dat dit de slechtste start van het ijsseizoen is geworden sinds ik ijs verkoop. Ongelooflijk! En net wanneer ik dacht dat ik eindelijk kon beginnen en daartoe een week vrij nam van mijn werk, moest ik dat alweer na een week afzeggen. De weersverwachting voor volgende week welke eerst nog goed genoeg was voor ijsverkoop was ineens veranderd in zoveel minder weer. Over de lente, de beroerde start en meer het onderstaande relaas….

Op naar een mooi seizoen!

Ik wilde graag een weekje goed draaien. De bankrekening is leeg. Het geld is op. Te lang moest ik wachten op mooi weer. Normaal heb ik al dagen omzetten toegevoegd, maar nu is het te lang slecht gebleven. Daar komt bij dat ik geen verkopen meer heb uit andere zaken dan ijs. En wat crêpes. Maar daartegenover staat dan wel weer loon uit werk in loondienstverband. Dus in zak en as zitten is er niet bij, maar dat het geld op de bedrijfsrekening op is, zorgt wel voor zorgen. Tenslotte is het loon er niet om Frankys ijs in leven te houden. Gelukkig is er deze maand wel de verwachting dat ik weer wat geld zal gaan verdienen met de ijsverkoop. Komend weekend draai ik op twee dagen met de Snor de wijken in. Hopelijk levert mij dat genoeg op om weer rustig uit te kijken naar de volgende uitrijddagen. Leuk is echter anders. Het zit mij gewoon niet mee in deze periode.

Ook is er bij mijn werkgever nog geen bericht over mijn al dan niet aanblijven. Over een kleine 6 maanden loopt mijn contract af. Of ze houden mij en nemen mij in vaste dienst, of ik ben er klaar per 1 oktober. Hoe het ook zij, wachten op een verlossend antwoord is gewoon vreselijk. Er hangen zoveel dingen aan vast! Bijvoorbeeld het feit dat ik niets aan mijn huis kan laten doen omdat ik geen vast contract heb. En van mijn ijsbedrijfje kan ik ook niets verwachten. Dus wanneer ik het meer dan 110 jaar oude tuindorp huis, daar waar het kan nog wil isoleren kan ik nu dan ook helemaal niks. Er is geen bank die mij geld leent zonder vast contract. Daarnaast kan en mag ik vooral ook niet veel. Er is geen mogelijkheid om de muren te isoleren; de muur is enkel steens. De vloer kan niet worden geïsoleerd, er is namelijk geen kruipruimte. Dan het dak. Het dak is de minst belangrijke isolatie. Men zei mij toen dat het weinig tot geen effect zou hebben. Ik geloof dat! De ramen zijn vrijwel allemaal al vervangen door dubbelglas. Wat overblijft is het plaatsen van zonnepanelen, maar dat mag niet op een tuindorp huis. Beschermd stadsgezicht! En hoe moet het dan? Ik zou het niet weten. Tegelijkertijd heb ik ook het idee dat we het allemaal aangepraat krijgen. Je moet dit en je moet dat! Maar wanneer dit en dat nu niet kan of mag? Wat dan? Is er ook iemand die zegt: hé, die man daar kan het huis niet isoleren en mag ook geen zonnepanelen plaatsen, wat gaan we daarmee doen? Wel lullen als een kip zonder kop, maar nog niemand horen praten over dit soort uitzonderlijke gevallen.

Om nu niet weer in de problemen te komen ben ik ondertussen maar alvast begonnen met mij aan te bieden bij andere werkgevers. Nu kan dat nog zonder enige druk. En dat mogen ze best weten. Ik blijf niet wachten. Als ik één ding geleerd heb de laatste jaren, dan is het dat ik voor mijzelf moet gaan opkomen.

Dat is ook de reden dat ik met ijsverkoop meer ga rekenen. Ik gaf altijd veel weg. Eigenlijk te veel. Dat ga ik niet meer doen. Afgelopen! Het leven is te duur geworden. Het enige waar ik nog gratis voor zal werken is het evenement “Against Cancer”. De rest gaat gewoon tegen een normale prijs en werktijd. Dat kan leiden tot minder opdrachten. En dat zou jammer zijn, maar het is niet anders. Tijden zijn echter veranderd.

Ik merk wel dat men bij offerte aanvragen wat terughoudend is geworden. IJs is ook geen must. Ik heb hier in dit blog wel vaker geschreven dat ijs eigenlijk een beetje “de slagroom op de taart is”. Iets wat erbij kan worden genomen, maar niet persé nodig is. Kortom; wanneer het budget het toelaat kan ik opdraven. Is er geen of nauwelijks (nog) genoeg budget, word ik gepasseerd. Dat is de realiteit! Ik weet het al veel langer, maar nu de prijzen zijn gestegen is merk ik het nog meer. Mijn agenda puilt dan ook niet uit. Dat zal overigens ook niet zo gauw meer gebeuren vrees ik.
En daarmee is ook gelijk aangeduid waar voor mij de komende tijd de uitdaging ligt. Op de wijken moet ik de eerstkomende tijd echt waarnemen dat de ijsverkoop nog goed loopt. Wanneer zou blijken dat dit terugloopt zal ik een harde conclusie moeten trekken. Ik ga namelijk geen uren werken voor een habbekrats. Ook al haal ik nog zoveel energie uit het rijden door wijken, er moet natuurlijk wel wat tegenover staan. Zeker nu de opslagkosten alleen al voor zoveel meer kosten zorgen!

Goed! We gaan het zien. Komend weekend hoop ik te zien dat het nog altijd goed gaat. En uiteraard hang ik geen conclusies aan een paar weken. Dus ergens in juni verwacht ik te hebben kunnen zien of het nog loont. Dan kan ik bepalen of een harde conclusie nodig zal zijn. Laat het nu eerst maar eens een tijdje mooi weer zijn. Dat heeft u verdiend, maar uw ijscoman heeft het ook hard nodig.
Tot de volgende keer,

Frank Boereboom
Frankys ijs
Hengelo