2023-09 Lente laat op zich wachten!

Ik was wat druk met mijn werk bij TenCate en had een tijdje geen mogelijkheden om wat te schrijven voor mijn blog. Er zijn inmiddels wat weken in stilte voorbijgegaan. En ik had ook weinig te melden. De opening van het ijsseizoen laat op zich wachten. En dat terwijl ik eerder al had geschreven dat ik eigenlijk pas in april zou beginnen met ijsverkopen vanwege de hoge energielasten, kan en wil ik maar niet meer wachten. De wil is te groot. Ik wil zo graag weer de weg op! Daartoe speur ik elke ochtend na het openen van mijn ogen al op mijn telefoon waarop die weerapps staan. Zoekende naar lenteweer, maar vooralsnog zie ik het niet. Twee weken geleden las ik in een weerbericht van één van die apps van een breuk in de poolwervel. Dat is vaak een tegenvaller, want dan volgt er twee weken na die breuk een grote weersverandering. Vaak volgt er dan wat kouder weer of juist wat warmer weer dan normaal. Deze keer is dat dus koud weer. En ook met sneeuw. Kortom; ik wist al dat deze periode zou komen. Het maakt dat ik voor het eerst kan rijden met ijs, eerder zal plaatsvinden in april dan in maart. En dat is heel jammer want het bedrijfje heeft het gewoon hartstikke hard nodig. Maar ook ik heb het nodig! Kan ik mij weer opladen met rondrijden. Omdat het bedrijf is afgebouwd tot Frankys ijs zijn er wat zaken verkocht. Zo heb ik mijn eigen auto welke op het bedrijf was aangekocht, verkocht. Dat maakt dat ik heel wat btw heb moeten betalen. En dus zou een vroege start mij juist heel goed uitkomen. Helaas is dat dus niet gelukt!
Ik rijd tegenwoordig in eenzelfde auto van TenCate Outdoor Fabrics als dat ik met mijn bedrijf had. Twee druppels water met mijn eigen auto van toen! Ik stapte dan ook regelmatig in de verkeerde auto wanneer ik voor TenCate weg moest. Omdat ik de auto van de werkgever privé mag en kan gebruiken, immers, ik betaal er ook voor, gebruikte ik mijn eigen auto niet vaak meer. En dus wilde ik van de steeds weer terugkerende kosten van belasting, verzekering en onderhoud af. En ook van het stappen in de verkeerde automobiel!!
Het bedrijfje Frankys Food is inmiddels afgebouwd tot Frankys ijs. Omdat ik nu slechts nog vooral alleen met ijs op pad ben. Ook de Crêperie is nog actief. Binnenkort sta ik weer bij een tehuis crêpes te bakken. Belangrijk in deze is wat er bij de werkgever gaat gebeuren. Officieel sta ik tot 1 oktober van dit jaar onder contract bij TenCate. Komende maanden verwacht ik wel wat meer te horen over de voortgang van de werkzaamheden en of ik binnen die werkzaamheden mijn bijdrage nog mag en kan leveren. Mocht dat gebeuren dan zal ik in de jaren welke volgen wat minder vaak op straat zijn te vinden. Wanneer per 1 oktober aanstaande mijn werk klaar is en het contract niet wordt verlengd, moeten we gaan bekijken wat ik vervolgens zou kunnen gaan doen. Mijn leeftijd maakt het lastig om nog ergens aan de bak te komen. Dus hoop ik op stiekem op nog een verlenging. Het werk is leuk en ik zie veel. Binnen het wereldje waar ik mij met het werk bij TenCate Outdoor Fabrics begeef, voel ik mij op mijn gemak. We gaan het zien. Vooruitlopen op de zaken heeft geen zin. En toch zou het voor mij enorm veel rust geven wanneer ik wat meer zou weten.
De winter is dus nog even aan. Niet echt bijzonder, maar toch, lente kun je het ook niet noemen. En dus staat de Snor in zijn hok. En blijft hij in zijn hok. Wel is die klaar voor het seizoen. Er is mee proefgereden en alles is schoon. Vooralsnog staat de vriezer uit en is er nog geen sprake geweest van bestellen van ijs. Toch twijfelde ik vorige week wel. Het was immers prachtig weer, maar ondanks dat de zon vrij spel had, was de temperatuur verre van datgene wat ik nodig acht om goed te kunnen verkopen. Het idee is om van het aantal vakantiedagen welke ik heb, totaal ruim 8 en halve week tot 1 oktober(!), te gebruiken om wat ijs in de wijken te verkopen. Dus wanneer het straks een keer echt lente is om dan een week lang ijs te gaan verkopen. Maar vooralsnog zie ik dus geen lenteweer op de weerapps.
Als geschreven, ik werk met veel plezier bij TenCate. Elke dag ben ik wel op pad. En probeer ik bedrijven kennis te laten maken met het product dat TenCate maakt. De personen in die bedrijven ontmoeten maakt deze functie geweldig. Wat ik wel vermoeiend vind zijn de kilometers welke ik per maand maak. Vrijwel elke week draait de auto 1300 kilometer. Ik neem het graag op de koop toe. Daarvoor is het werk gewoon te leuk!
Het boek 10 jaar ijscoman in Hengelo, vordert gestaag! Was het vorige boek een aaneenschakeling van alle geschreven blogs van de eerste 5 jaar, dit boek is meer een echt geschreven boek met wat citaten uit de blogs. De citaten zijn dan cursief gedrukt en verwijzen naar delen van tekst uit de in die tijd geschreven blogs. Elk jaar uit mijn verleden als ijscoman krijgt zijn eigen hoofdstuk. Eigenlijk is het meer een biografie van mijn persoon, het werk en leven van die persoon. Als geschreven gaat de opbrengst van dit boek, net als bij mijn eerste boek, volledig naar Stichting Nelly.
Er is geen lente, en dus valt er ook niet veel meer te vertellen. Ik ga graag weer de weg op. Mensen ontmoeten, ijsjes verkopen en dus een geluksmomentje brengen. Maar het weer laat dat nog niet toe. En dus richt ik mij vooralsnog op april. Wel zal ik op de Slingerbeurs, 17 maart aanstaande, met de Snor op de beursvloer staan. Dat heeft te maken met het feit dat ik een geweldig initiatief als dat de Slingerbeurs is, een warm hart toedraag. Alle gasten krijgen een ijsje!

Ik ga besluiten, het wordt dus kouder de komende week. Mocht het komen tot gladheid en vorst, doe dan voorzichtig! Ik houd u op de hoogte van de weersverwachtingen en de eerste echte rit met de Snor. Zojuist nog even de weerapps geraadpleegd, zodat ik nu al wat kan zeggen. Ik verwacht niet eerder dan in april te kunnen uitrijden. Ik hoop uiteraard dat de weerapps dat heel erg verkeerd hebben.

Tot de volgende keer,

Frank Boereboom
Frankys ijs, Hengelo