2022-52/53. De laatste van het jaar 2022 – terugkijken!

Terugkijken. Ik denk dat iedereen dat wel op een bepaald moment doet zo vlak voor het nieuwe jaar. Mijn jaar is in ieder geval een prachtig jaar geweest, alhoewel ik het afstoten van twee bedrijfsonderdelen nu niet echt als positief kan zien. Maar het is nu eenmaal noodzakelijk geweest om die twee onderdelen af te koppelen. Een ontbijtje kostte op het laatst zoveel dat er eigenlijk niet meer werd besteld. En eerlijk gezegd begreep ik dat ook. Net als dat ik begrijpen kon dat de verkoopprijs wel zo hoog moest zijn. Alles was zo verschrikkelijk duur geworden dat ik gewoon niet anders kon. Wel heb ik enorm lang getwijfeld. Zal ik het echt wel stoppen? Maar toen ik afgelopen november ineens van alles weg moest gooien omdat het materiaal over datum bleek te zijn of bijna over datum was, nam ik de beslissing wat makkelijker. Over datum was het geraakt omdat ik al enige tijd geen ontbijtjes meer had verkocht. Tel daar ook nog eens bij op dat in de vriezer veel broodjes opgeslagen lagen en daardoor ruimte ontnamen voor het ijs, waardoor ik ook nog eens een extra vriezer had aanstaan. Inmiddels is het aantal vriezers van het bedrijfje Frankys Food in huize Boereboom van 4 naar 1 teruggebracht en stond naast die enkele vriezer soms ook de vriezer van de Snor aan. Dat was bijvoorbeeld tijdens de Kerstroutes het geval. Nu deze voorbij zijn is de afname in stroom tot die enkele vriezer teruggebracht. En blijft dit zo tot april. U weet dat ik alleen kan overleven wanneer ik het ijsseizoen pas zal opstarten rond april en zal afkondigen rond half oktober of zelfs eerder. Dit alles om de energielasten laag te houden. Uiteraard wel met de opmerking dat ik volgend jaar wederom met de KerstSnor zal rijden. Wel mogelijk met een andere inhoud. Maar dat komt te zijner tijd wel. Overigens betekent het aanhouden van één enkele vriezer wel dat het aantal momenten dat ik ijs moet ophalen groter zal worden

De Kerstroutes ‘22 waren dus een succes en daardoor krijgt de organisatie All4Free een bedrag overgemaakt waarmee zij een bepaald doel zullen dienen. In gesprek met mij gaan ze dit in ieder geval inzetten voor kinderen. En ja, laat dat nu net ook mijn wens zijn. Hoe leuk is dat dan weer? U als klant van de KerstSnor heeft mij veel gegeven. Voor het ijs dat u ervoor kreeg, maar soms ook gewoon zo. Omdat ik met het geld het goede doel diende. Op de radio, afgelopen zaterdag, kon ik bekendmaken dat het bedrag 1565 euro groot is. En daarmee gaat de organisatie All4Free leuke dingen regelen voor kinderen welke in armoede opgroeien.

De Stichting Nelly, welke ik met mijn broer beheer, zal overigens, uit de opbrengsten van Kinderdag 2022, een eerste familie naar Slagharen sturen. Daartoe heb ik al contact met het gezin opgenomen. Kaartjes zal ik eerdaags kopen en dan overhandigen, met de gebruikelijke enveloppe gevuld met wat centen om ook de dag leuk door te kunnen komen.

Het jaar was natuurlijk een jaar waarin de oorlog een grote invloed had op de ontwikkelingen van het bedrijf. Maar naast dat negatieve geluid bestond er ook een zeer positief geluid. Immers; Kinderdag kon weer doorgang vinden. Corona was met de noorderzon vertrokken en mocht het nog terugkeren zou het enkel een soort van een griep(je) kunnen zijn. Hoe dan ook, het evenement mocht gewoon doorgaan, zonder restricties. En dat was de laatste jaren wel anders geweest. En dus pakten wij als organisatie goed uit. Dat kwam ons te staan op vele positieve reacties. En dat terwijl wij als organisatie na het evenement vonden, dat veel dingen veel beter moeten de volgende keer. Het zijn groeipijnen, maar wel pijnen die behandeld moeten worden zodat wij zelf ook tevreden kunnen omzien naar het event. Toch waren bezoekers erg positief over de vele verschillende zaken welke wij hadden weten te regelen. Vooral omdat voor vrijwel elke leeftijdsgroep van onze doelgroep (basisschoolkinderen) wat te doen was. Sponsoren moet ik dan ook bedanken voor hun bijdragen in geld, in andere dingen dan geld of beide. Maar natuurlijk zijn ook de vrijwilligers heel belangrijk. Ook voor hen een dik verdiend applaus. Overigens willen maar wat graag mensen vrijwilliger zijn op de Kinderdag. Ook dat geeft aan dat wij een leuk evenement hebben.

Uiteraard gaan wij ook in 2023 weer een Kinderdag proberen neer te zetten.

Het jaar was verder een jaar met veel werk. Was het niet met Frankys Food, dan wel met het vaste werk bij TenCate Outdoor Fabrics. Ooit begonnen als zeer tijdelijke werknemer. Eerstens was het de bedoeling dat ik van november 2021 tot maart/april 2022 zou komen werken, maar al gauw werd het oktober 2022. Met wederzijdse instemming. Ik had het naar mijn zin en het bedrijf kon mij nog wel wat langer gebruiken. Toch bleek enige tijd na de eerste verlenging, dat ik toch wel langer kon worden ingezet en daarom kreeg ik opnieuw een verlenging van werk, nu tot oktober 2023. Maar dat wist ik natuurlijk niet toen ik in februari 2022 aan het werk was. Veel opdrachten nam ik dus nog aan. En moesten dus in dat jaar vaak ofwel na het werk bij TenCate of zelfs tijdens de werkuren bij TenCate worden uitgevoerd. Het kostte mij daarom veel vrije dagen, maar leverde het mij aan de andere kant ook voldoende geld op. Toch wil ik zo niet verder. Het was daarom ook een extra zwaar jaar. Nu ik weet dat ik het komende ijsseizoen dus nog bij TenCate werk, zal ik daarom niet meer zoveel aannemen als dat ik dit jaar heb gedaan. Tenslotte word ik ook een dagje ouder. Ijscoman blijven doe ik zo wie zo. Mocht ik in dienst blijven van een bedrijf, of dat nou bij TenCate is of bij een ander bedrijf; ik blijf ijscoman. En liefst werknemer van een bedrijf tot aan mijn pensioen. Daarna ga ik graag als ijscoman verder. Hopelijk nog altijd met de Snor. Want hoewel hij nu weer gemaakt is, zag ik het even niet meer zitten. Die laatste rit in het seizoen, van de halverwege de Tuindorpstraat naar huis, een afstandje van niks, heb ik echt peentjes gezweten. Mijn God, wat was dat eng. Zo wil ik nooit meer in de Snor rijden. Gewoon te gevaarlijk. Maar ik heb een monteur die net iets jonger is dan mij en mij voorlopig nog kan blijven helpen.

Het jaar was dan wel geen Corona jaar meer, maar werd dan wel weer met een oorlog gevuld. Een oorlog die veel consequenties zou gaan hebben. Alles werd duurder. Er waren bovendien nog voorraadproblemen door de Coronacrisis. En die problemen werden nog eens vergroot door de oorlog. De energiecrisis ontstond met het dichtdraaien van diverse kranen waarachter het zwarte goud lag. Benzine werd duurder, maar ook alles wat met olie te maken had. Verpakkingen, plastic, noem maar op. Ook de gasprijs schoot de lucht in met alle gevolgen van dien.

Als ervaringsdeskundige van het hebben van een lege portemonnee vond ik dat ik in beweging moest komen. Ik was al jaren in Hengelo woonachtig en heb het nooit echt lang goed gehad. Ik kon de pijn van bovengenoemde ellende voelen. Vooral nu ik het goed heb. Het kon namelijk niet anders dan dat mensen met deze energielasten in de problemen zouden zijn gekomen. En dus leverde ik al mijn verdiende centen op de Kerstroutes in bij de organisatie All4Free. De organisatie die opkomt voor mensen levende in armoede en waarvoor ik al eens in Corona tijd als vrijwilliger heb meegeholpen, omdat ik in die dagen geen routes mocht rijden uit angst voor besmettingsgevaar aan de ijskar. In deze tijd leerde ik die organisatie kennen en ook haar klanten. Zodoende ken ik de omstandigheden waaronder deze mensen leven. Sindsdien levert mijn goede doelen stichting, Stichting Nelly, aan klanten van All4Free welke daar volgens die organisatie echt aan toe zijn een dagje onbezorgd uit aan. Zodat het gezin een dag even lekker uit de bol kan gaan. En kan bijkomen!

Ook heb ik gisteren een wooneenheid vol met mensen afkomstig uit Oekraïne voorzien van ijs. Dat deed ik op vrijwillige basis. Het ijs werd grotendeels gesponsord door Boermarke. Te Nieuwerkerk aan de IJssel schepte ik voor meer dan 100 mensen ijsjes van 3 of 4 bollen op. Een vraag van een klant van TenCate Outdoor Fabrics. Zij wisten dat ik ijscoman was en hadden mij daarom gevraagd. En ik deed het met veel plezier.
Dit had ik overigens ook in Hengelo al voor de mensen uit Oekraïne gedaan. Toen deed ik het volledig op eigen kracht. Wat zo bijzonder is aan beide traktaties is dat deze groepen van mensen zo ontzettend dankbaar waren voor de ijsjes welke ik voor ze opschepte. Ook was ik dit jaar in Assen waar ik samen met Bertus gezinnen, waar iemand kanker heeft, konden verblijden met ijs. Ook deze opdracht leverde dan wel geen centen op, maar de dankbaarheid was ook hier groot.

Ach, wanneer je zelf financiële ellende hebt gekend en in het geval van het event “Against Cancer” gezond bent is het makkelijker om weg te geven op bovengenoemde momenten. Misschien was dit jaar wel het meest extreem wat dat betreft, maar ja, ik kan gewoon niet anders. Zo ben ik en zo zal ik altijd blijven. De komende tijd echter is het even gedaan met weggeven. Enerzijds omdat ik gestopt ben tot april, anderzijds omdat ik ook niet te boek wil staan als iemand die maar weggeeft. Dat ik daaraan al niet meer lijkt te ontkomen, ik kreeg laatst de prijs van vrijwilliger van Overijssel, juist om die vrijgevigheid als onderdeel van die prijs, wil ik toch proberen het beeld enigszins te doen kantelen. Ik volg in dit alles altijd het advies van mijn lieve moeder. Ook al is ze er al jaren niet meer, ik weet dat ze dit alles erg op prijs zou hebben gesteld. Net als de naar haar vernoemde stichting. Deze heeft na jaren van Corona eindelijk weer wat vet op de botten. En daarmee kunnen wij weer voldoende mensen helpen.

Volgend jaar zal de prijs per bol € 1,50 gaan bedragen. Daar kan ik niets aan doen. Ontstaan door de diverse verhogingen. Hoger wil ik nog niet gaan, maar zou al wel gerechtvaardigd zijn. Een box 5 liter Daim ijs kost bijvoorbeeld al 5 euro meer dan toen ik het had ontwikkeld. Er komen ongeveer 45 bollen ijs uit een box. Tel uit het verlies bij een prijs van € 1,20. Prijsverhoging op 1 bol ijs is dus al 11 cent. En dan hebben wij het nog niet over de extra energielasten, de extra kosten voor verpakkingen (gewoon 1x duurder geworden in 1 jaar) en het onderhouden van je eigen gezin wat ook nog eens duurder is geworden.

Afsluiten gaan we. Zowel dit blog als het jaar. De Snor moet nog worden ontdaan van zijn kerstoutfit en daarna op blokken. Na dinsdag gaan we vol erin bij TenCate. Immers, nu heb ik geen opdrachten meer in de agenda. Uiteraard kan dat nog wel gebeuren maar zal ik altijd alles keurig afwegen alvorens er een ja komt. Nu gaat TenCate voor. Tot oktober 2023 dan! Daarna gaan we zien wat op mijn pad gaat komen.