2022-50/51. De Kerstroutes

Een rit in de winter is op zichzelf niet zo raar. Het komt wel eens vaker voor. En dan is de aanleiding geen kerst, maar gewoon een feest of opdracht met een andere achtergrond. Ik kan mij nog herinneren dat ik jaren geleden naar een camping in Usselo moest voor een door de eigenaar en om redenen van een jubileum, georganiseerd feest voor zijn klanten. Bij de vraag om daar met ijs te komen twijfelde ik eerst of ik de opdracht moest aannemen. Hoe zou ik daar moeten geraken was de vraag. Met de Snor of zou ik de Fiets ijskar op de aanhanger zetten? Na wat wikken en wegen besloot ik voor het avontuur te gaan en koos ik ervoor de opdracht aan te nemen en dat ook nog met de Snor te gaan doen. Zorgvuldig bereidde ik de tocht en de opdracht voor. Keek op Google Maps hoe ik er het beste kon komen en plande de rit. Eénmaal op weg reed ik na een kwartier ruim een half uur in het pikkedonker, zag nog geen hand voor ogen. Moest met mijn telefoon af en toe de weg zoeken. Maar de Snor rijdt niet hard en dus kon ik de weg tijdig ontdekken. Toen ik op locatie kwam schepte ik de ijsjes terwijl de accu van de Snor werd bijgeladen. De terugreis werd zo mogelijk nog lastiger. Eén keer zat ik naast de weg. Toch bereikte ik Hengelo na ruim 60 minuten rijden. Het avontuur was voorbij en had mij toch gegeven waar ik zo naar gezocht had. Spanning en plezier. Toch gebeurt het niet vaak dat ik een opdracht in de wintermaanden heb. Naast de huidige Kerstroutes is daar wel weer, ik geloof voor de 4e keer, de opdracht bij de ambulancedienst. Ontzettend leuk, omdat ik mij daar altijd op mijn gemak voel. Het is ook de laatste opdracht van het jaar en maakt het nog specialer. Afsluiting van een seizoen!

De kerstroutes verlopen prima. Ondanks de kou! Het is wel zwaarder dan andere jaren. Omdat ik na de rit een behoorlijke tijd nodig heb om weer op temperatuur te komen. Het heeft tot nu toe elke avond gevroren en buiten het feit om dat ik het daarom koud krijg, is het ijs moeilijker te scheppen, is het spoelwater continu bevroren en komen ook minder mensen het huis uit. Daarnaast raken batterijen en accu’s sneller leeg. Denk hierbij aan de muziek, de pinautomaat en de accu van de Snor. Dat ik de KerstSnor dit jaar bijzonder heb aangekleed levert veel kijkers en klanten op, met een mooie kerstboom (geschonken door Nijhof Delden) op het dak gelegd, mooi aangekleed met lampjes. Al wel een keer verloren onderweg omdat deze niet door de tunnel paste. Er wordt extreem vaak getoeterd wanneer ik mij een weg baan door de drukke avondspits. Er worden veel filmpjes geschoten en ook foto’s gemaakt. Vaak vanuit een verwarmd huis. Sommige mensen trotseren toch de koude om slechts een foto te maken. Of om mij te trakteren op warm eten of warme drank. Men is ook bereid meer te geven of af te nemen omdat ik alle opbrengsten aan het goede doel overdraag. Soms willen ze zelfs geen ijs en krijg ik gewoon geld. En steunen ze mijn initiatief. Het goede doel is in principe Stichting Nelly. De stichting welke voor gezinnen levende in financiële armoede, een dagdeel of dagje onbezorgd uit voor dat gezin regelt. Een pretpark of een dierentuin. Het kan allemaal. Echter, op dit moment spelen er andere zaken welke het leven voor deze gezinnen nog veel lastiger maken; de energiecrisis. Een gezin wegsturen om een dagje onbezorgd te genieten van een olifant, aap of leeuw, of draaimolens en reuzenrad is dan niet zo op zijn plaats. Vandaar dat ik het geld doorsluis naar de organisatie “All4Free”. Deze organisatie bekommert zich al veel langer om de minima in Hengelo en omgeving. En ik ben ermee bevriend geraakt toen ik vanwege de Coronacrisis niet meer mocht ijs rijden en met de overgebleven tijd een paar maanden met ontzettend veel plezier hulp bood aan deze organisatie. En dus tijdens dat werk ook zag hoeveel goede dingen zij regelen voor de minder bedeelden. Toen ik voorafgaande aan de Kerstroutes aan de leidster van de organisatie vroeg wat zij met dat geld zouden willen doen kreeg ik het antwoord waar ik heel veel mee kan. Het geld gaat gebruikt worden voor kinderen uit de groep minima. En daar kon ik uiteraard heel goed mee leven. En zo zal het gebeuren. Alle verdiensten van de kerstroutes zijn dus voor deze organisatie. Bovendien sluis ik ook een gedeelte van het geld wat ik heb verdiend op Kinderdag door naar deze organisatie. Nu is de tijd om elkaar te helpen. En dus doen wij dat ook. Onder het mom; “Let’s do This”.

Zoals ik al memoreerde gaan de routes, op de kou na, prima. De Snor is naast het feit dat deze prachtig is opgetuigd, ook nog eens verlost van zijn technische probleem rond het stuurhuis. Ik kan nu van een viaduct naar beneden rijden zonder bij te remmen. Dat heb ik nooit gekund. Meestal begon de ijskar dan bijzonder instabiel te worden en wanneer je dan niet bij remde, kon het zomaar gebeuren dat de voortrein zou breken. De laatste opdracht, afgelopen september, ervoer ik een speling welke zelfs langzaam rijden onmogelijk maakte. Dankzij het geweldige werk van mijn monteur is het probleem dus helemaal opgelost.
De omzetten zijn dus prima, wat dus weer mooi is voor All4Free. Het eindbedrag zal best mooi worden, alhoewel vanaf vandaag de neerslagkansen toe gaan nemen en ik op dit moment nog niet kan overzien of ik dan nog kan rijden. Uiteraard ga ik mijn best doen alle resterende wijken nog te bezoeken. Lastig gaat dat zeker op maandag en dinsdag worden. Dan zou er veel regen gaan vallen.

WILT U NOU OOK STORTEN VOOR HET GOEDE DOEL? Samen kunnen we leed verlichten!

Let’s do this!

U KUNT UW VRIJWILLIGE BIJDRAGE DONEREN OP REKENING:

NL91INGB 0007 3924 01 tnv STICHTING NELLY ovv “Kerstgeschenk”
Alvast heel erg bedankt namens de ontvanger van de bijdrage; All4Free.

Dankzij de mensen welke de moeite hebben genomen om in de kou mijn ijsjes af te nemen en daarmee het goede doel te hebben willen steunen zijn de kerstroutes een succes. Ijsjes in de winter, het wil dus best. Dat bewees ik andere jaren al. Maar toch wil ik volgend jaar wat anders gaan doen met de KerstSnor. Het zal dan niet meer om ijsjes gaan denk ik. We (mijn vrouw -creatief- en ik) hebben andere ideeën. En zullen ze dan ook gaan uitwerken. Blijft staan dat we dan net als nu in elke wijk zullen komen en met een perfect versierde ijskar (met een andere functie).

Op het werk bij TenCate gaat alles naar wens. Veel kilometers gemaakt de laatste twee weken. Nog 4 dagen werken en dan even een kleine anderhalve week rust. Eerlijk gezegd ben ik er ook even aan toe. Er is veel gedaan en veel werk verzet. Maar het is het mij allemaal waard geweest. Ik heb het er nog steeds enorm naar mijn zin en de laatste weken bezoek ik klanten welke ik heb weten te maken. Wat mij vooral opvalt is dat deze mensen welke ik in het land heb ontmoet, mijn komst als plezierig ervaren. Zonder nu arrogant over te willen komen doe ik het op mijn manier kennelijk prima! Het sterkt mij in ieder geval om in mijn werkzaamheden door te blijven gaan. “Ik zit veel op de weg maar ook blijkbaar op de goede weg!” En op die weg trouwens maak ik soms de mooiste momenten mee. Vooral wanneer de zon haar best doet op te staan. Een paar foto’s ter illustratie voeg ik hieraan toe.

In mijn vakantie trek ik er nog één keer op uit met de foodtrailer. Deze gaat vol ijs naar Nieuwerkerk aan de IJssel. Daar zal ik jeugdige Oekraïners voorzien van een ijsje. Dat ik dit doe is omdat ik ook die kinderen een warm hart toedraag. Net als dat ik hier in Hengelo deed. Bedenk: Je zal maar zonder vader in een vreemd land zitten. Niet wetende of je vader er morgen nog is. Lijkt mij een goede reden om wat kilometers te maken en gewoon ijsjes te gaan scheppen.

IJsjes uitdelen blijft leuk. Maar soms voor anderen dan uw ijscoman onverwachts. Gisteren kwam er een vrouw achter de Snor aanrennen. Ik was te snel weggereden zo hoorde ik achteraf. Maar ik had er al wel even stilgestaan. “Wat verkoop je? Oliebollen?” was de vraag van de vrouw die haar schoenen klaarblijkelijk snel had aangetrokken omdat de veters over de grond sleepten. “Oliebollen? Nee hoor geen oliebollen, ik heb ijs, zoals ik elk jaar ijs verkoop tijdens de kerstroutes. En het loopt ook nog eens uitstekend hoor” was mijn antwoord. Nou ja, de vrouw was bijzonder verbaasd. Ijs op de vooravond van kerst. Hoe dan? Maar ondanks haar teleurstelling geen oliebol te kunnen afnemen, bestelde ze toch een ijsje. Rekende af en ik riep haar na voorzichtig te zijn met de losse veters anders moest ik nog doktertje gaan zijn! Bovendien beloofde ik haar het jaar hierna met oliebollen te komen! Of dat gaat gebeuren betwijfel ik, maar ik kan er altijd een paar meenemen. Als ze haar veters dan maar vastmaakt……

Afgelopen woensdag werd ik 60 jaar oud. Een dag ervoor was ik 20 jaar getrouwd. Beide dagen werden de verschillende zaken gevierd. Hoogtepunt was natuurlijk het etentje aangeboden door en met mijn kinderen en aanhang. Ook de aanwezigheid van mijn kleinkind deed mij goed. Een warm moment! Het leven bestaat uit zoveel meer dan werk en kou!!!

Ik wens u mooie dagen toe.

Tot de volgende keer!! Waarschijnlijk met Kerst!

Frank Boereboom
Frankys Food
Hengelo