2022-41/42. De kosten en overwegingen!

Want een ijsseizoen loopt in principe van maart tot en met oktober. Waarbij er in maart en oktober, maar ook zelfs nog vaak in april en september, veel kans is op dagen waar ijsverkoop als gevolg van het weer niet mogelijk is of anders, niet veel bijdraagt aan een noodzakelijke geachte omzet. Zeker wanneer daar hoge energielasten tegenover staan.

En daar wringt wat mij betreft dan ook de schoen wanneer je kijkt naar de kosten in energie om Frankys Food te laten draaien. Want wanneer je in maart en soms al in februari (2021 en 2022) ijs inkoopt moet het ook worden opgeslagen in de energie slurpende vriezers. Wanneer ik nu in de toekomst de kosten voor energie wil beperken zou ik er goed aan doen om het ijsseizoen in te korten en pas weer ijs te verkopen vanaf mei. Op deze manier kan ik dan de maandlasten aanzienlijk drukken. Wanneer ik dan ook nog eens de drie oudere opslagvriezers zou vervangen door 1 nieuwe en dus zuinige vriezer, kan dat nog eens extra kosten schelen. Op de ijskar staat de enige vriezer, welke vrijwel het hele jaar aanstaat. Ook daarin zal ik wat meer energiezuinig mee moeten omgaan. Het idee om het seizoen pas aan te vangen in mei kan daarin behoorlijk helpen.

Leuk is anders. Maar het kan helpen het bedrijfje te laten bestaan. Als eerder geschreven; ik ga niet werken voor energiemaatschappijen. Daar spendeer ik liever geen tijd aan. Dan stop ik nog liever. De Regering heeft ons geholpen tijdens de corona crisis en alhoewel ik geen enkele bedrijfssteun heb gekregen (verkeerd ingeschreven bij de KvK) werd ik met mijn bedrijfje, net als vrijwel alle andere ondernemers, wel ontheven van de plicht om de verplichte belastingen tijdig te betalen. De daardoor ontstane schuld, mag vanaf deze maand maandelijks worden ingelost. En hoe goed bedoeld dit uitstel van betaling van belastingen ook was en is, het leidt geen twijfel dat juist nu terugbetalen van die schuldenlast (ook al gaat dit per maand) nauwelijks haalbaar is. Een seizoen dat bijzonder zal worden gedevalueerd, ofwel door tegenvallende cijfers vanwege de duurdere ijsjes (ik heb dit het afgelopen seizoen al ervaren), de hoge vaste lasten (energielasten), de daaraan gekoppelde extra kosten om de voorraad laag te houden (ophalen van ijs) en het later opstarten en eerder stoppen van het ijsseizoen zijn allemaal redenen om te veronderstellen dat ik de komende jaren meer voor de belastingdienst zal werken. En ook daarvoor werk ik niet graag, dat mag duidelijk zijn. Ik wil er wel aan toevoegen dat ik uiteraard verplicht ben de belasting te betalen, dus dat zal ik ook keurig doen.

Maar diezelfde Regering zou ook moeten begrijpen dat velen het water aan de lippen staat en dat er zeker door de bijzonder hoge energielasten geen ruimte is voor het terugbetalen van uitgestelde betalingsplicht van belastingen. En dat heeft mij wel aan het denken gezet. Kei en keihard werken is voor mij echt geen probleem. Ik heb het altijd met plezier gedaan en gek genoeg was en is het nog altijd; hoe drukker hoe beter. Maar daar mag dan wat mij betreft ook wat tegenover staan. Het plezier om ijs “aan de man” te brengen is één, maar het moet natuurlijk ook nog wat opleveren. Voor niets gaat tenslotte de zon op. Althans, dat zegt men altijd, maar als ijscoman weet je, dat ook dat niet altijd opgaat.

Corona heeft veel kapot gemaakt. Zoveel is wel zeker. In 2020 en 2021 had ik geen werk buiten Frankys Food om. En dat heeft er behoorlijk ingehakt. Geen evenementen. Nu ik sinds november 2021 weer werk uit loondienst heb, kan ik weer bijkomen en waren de problemen ontstaan door Corona naar de achtergrond gedrukt. Nu met de nieuwe crisis, de energie crisis, hebben we weer nieuwe problemen.

Een energiecoach welke ik via de gemeente heb gevraagd langs te komen moet mij handvaten geven om de gerezen problemen rond de energiebehoefte, vanuit het bedrijf maar ook vanuit privé, het hoofd te doen bieden. Of het tot een plan de campagne komt moeten we dus afwachten. Maar leuk vond ik wel dat de energiecoach uw ijscoman kennelijk kent en daarom beloofde alles in het werk te stellen om Frankys Food zo goed mogelijk te adviseren, al was het maar om de ijscoman te behouden voor Hengelo. Toch wel leuk toch? Waarmee hij natuurlijk ook weer niet bedoelde te zeggen dat hij dat alleen bij of voor mij doet.

Genoeg om over na te denken dus. En dat was dan ook de reden dat ik afgelopen weekend blij was dat ik er even tussenuit kon. Eerder dit jaar had ik al een lang weekend geboekt op ons favoriete eiland Schiermonnikoog. Ik kan het niet laten. Ik geef het dan ook toe. Verknocht! Ik kan het niet helpen. Maar ik ga er graag naar toe. In de regulaire vakantieperiode kon ik niet. Mijn vakantie betrof een bedrijfstop waarvan ik niet tijdig op de hoogte was gebracht. Mijn vrouw had daarom een vakantie besproken bij haar werkgever die precies startte toen de mijne voorbij was. Om toch maar iets met elkaar te ondernemen boekte ik voor afgelopen weekend dus een lang weekend op “ons” eiland.

Afgelopen vrijdag (7 okt) vertrokken wij naar het noorden van het land. Om precies te zijn naar Lauwersoog, daar waar de boot naar Schiermonnikoog op haar passagiers lag te wachten. Eenmaal op weg naar het eiland begon het lange weekend. Het weer was uitstekend en toen we op het eiland aangekomen waren, lieten we de boel voor wat het was en brachten wij het weekend in alle rust door. Onze jonge hond, Moo, had het erg naar zijn zin. Het eiland leent zich prima voor lange wandelingen. Prima paden en brede stranden, waar Moo lekker los mocht lopen. De natuur doet de rest. Gewapend met een fotocamera liepen we in die 3 dagen meer dan 35 kilometer. De rust is groot. Maandag reden we weer naar huis en was onze korte vakantie weer voorbij, maar we weten dat we in mei weer terugkeren. Het appartement is reeds geboekt. Alle kinderen, al dan niet met aanhang of zelfs kleinkind komen dan ook een lang weekend genieten. Dit in het kader van onze 20ste trouwdag welke op 13 december aanstaande valt. En dit afgelopen weekend hebben we dan ook gebruikt om wat dingen te regelen. Ik zie er dan ook erg graag naar uit.

Nog altijd ben ik druk met de wensjes rond KiNDERDAG. Ik blijf ermee bezig totdat alle pogingen om de door kinderen ingediende wensjes te doen verzilveren, moeten worden gestaakt omdat ik het uiteindelijk niet voor elkaar krijg. Als bekend blijf ik altijd knokken voor goede resultaten. Maar dat het één en ander wat langer gaat duren staat buiten kijf. En dat sommige zaken uiteindelijk niet succesvol afgerond worden valt uiteraard ook te verwachten. Daarnaast speelt er wat op de achtergrond, waarover ik momenteel niet veel kan zeggen. Wel kan dat invloed hebben op het doen uitkomen van wensjes. Blij ben ik wel dat er binnenkort meer duidelijkheid komt.

De ontbijtmanden zullen opnieuw worden onderworpen aan een prijsverhoging. Nu ik een mandje moest bezorgen zag ik dat de aanschaf van brood en andere producten bijzonder in prijs zijn gestegen. Ook de ontbijtservice ontkomt dus niet aan een verhoging van de prijs. Ik vraag mij de laatste tijd enorm vaak af of ik het nog wel leuk vind. Ik kan u zeggen dat dat gevoel meer en meer naar de achtergrond verdwijnt. Momenteel voelt het alsof ik mij vwb de verkoopprijzen meer en meer moet verdedigen. En daar pas ik voor. Een aanvraag van iemand om mijn foodtrailer over te nemen, wuifde ik onlangs nog weg. Maar bij een latere nieuwe aanvraag twijfelde ik. Het zegt veel, zo niet alles. Waarschijnlijk keer ik, wanneer alles goed is doorgerekend, slechts nog terug als ijscoman. De ontbijtservice en de hamburgerkraam laat ik mogelijk vallen. Over de crêperie heb ik nog niet nagedacht.