0
2 augustus 2022

2022-28/29-30 Vakantie en meer…..

Dat ik inmiddels vanaf vandaag (vrijdag 29 juli) vakantie heb is echt heel erg welkom. Met name de eerste weken van juli  ben ik erg druk geweest en dat heb ik daarna nog lang mogen voelen. De vele kilometers welke ik tijdens dezelfde periode voor TenCate Outdoor Fabrics, mijn werkgever, heb moeten afleggen om prospects te bezoeken en ook nieuwe klanten te onderhouden, maakte het er allemaal niet lichter op. De laatste weken waren niet bijzonder zwaar maar de vermoeidheid had ik toen al opgelopen. Toch kreeg ik tijdens deze periode nog een bijzonder opwekkend nieuwsbericht!

Een verkocht doek!

Want in mijn vorige blog meldde ik nog dat mijn contract bij TenCate aflopende was en ik nog maar drie maanden van werk zou hebben. En dat ik mij aan het beraden was wat te gaan ondernemen wanneer het werk tot zijn einde zou zijn gekomen, tenslotte is een goed ijs seizoen niet voldoende om de winter door te komen. En al helemaal niet wanneer het door externe factoren, waarover later meer, moeilijker is geworden. Maar nu eerst nog even terug naar het werken in loondienst. Ik wist dus dat het einde van het lopende contract naderbij kwam, maar ook wist ik echter al, dat men bezig was mijn contract te doen verlengen. Tijdens mijn werk hoorde ik al dat men tevreden was, maar ook dat het budget voor het promotiewerk op zou zijn. En dus wist eigenlijk nog niemand of en hoe lang ik er nog zou zijn. Al die tijd was dat erg onzeker, maar werd er wel geprobeerd om mij langer aan hen te verbinden. Terwijl ik dus al een tijdje wist dat ze daarmee bezig waren, wat overigens niet wilde zeggen dat het ook zou lukken, bleef ik mijn ding doen. En bedacht ik mij, mocht het niet lukken dan zou ik iets anders gaan zoeken.

Maar vlak voor de huidige vakantie kreeg ik de vraag voorgelegd of ik nog langer in dienst van TenCate Outdoor Fabrics wilde blijven. In de rol welke ik thans vervul. Er was kennelijk een oplossing gevonden. Na mijn officiële jawoord, werd ik dan ook officiëel voorgedragen aan de grote baas en kreeg ik weer een week daarna mijn contractverlenging. Een contract dat mij in ieder geval tot oktober 2023 aan het werk houdt. En gezien de huidige periode waarin wij verkeren ben ik daar maar wat blij mee. Daarnaast blijf ik ijscoman, zij het op kleinere schaal dan in de jaren voor het werk bij TenCate. Ook ontbijtjes zal ik blijven uitleveren, dit dan wel in de weekenden. De crêperie blijft ook bestaan, maar na dit jaar trek ik de bakplaat uit de trailer en gaat de trailer slechts nog gebruikt worden voor ijs en crêpes.

Dat er wat veranderd is, is duidelijk. Ik wil graag ijscoman zijn en blijven, maar niet meer op de manier zoals het de laatste jaren is geweest. Ik heb gebuffeld en er te weinig aan overgehouden. Dat ligt meer aan mij dan aan de buitenwereld. Ik moet onder ogen komen dat ik nu niet bepaald zakelijk heb gedacht. Daarnaast is er de afgelopen periode natuurlijk ook veel gebeurd. In de eerste maanden van 2020 maakte Corona mij het werken onmogelijk. Daarna mocht ik dan in mei 2020 de weg wel weer op met de Snor en verdiende ik dat jaar goed op de routes (ik geef het eerlijk toe), toch waren er geen evenementen of andere grote opdrachten, omdat dat in verband met mogelijke besmettingsgevaar niet mocht. Omdat ik dat eerste Corona jaar, ondanks het wegvallen van vele grote opdrachten, goed verdiende, kon ik de winter 2020/2021 toch maar net goed doorkomen. Dat kwam vooral omdat de eerste routes van het nieuwe ijs seizoen 2021 al in februari konden worden gereden. Dat was echt een geluk bij een ongeluk! Ondanks dat het met Corona de goede kant opging, waren er opnieuw geen grote opdrachten of evenementen. Ik zag op tijd dat het niet zou goed komen wanneer ik geen werk zou aannemen. Gelukkig was ik dan ook, toen ik in oktober 2021 een aanbieding kreeg om tot maart, mogelijk april 2022 bij TenCate te komen werken. De rust welke dat bracht was uitzonderlijk groot en leidde die winter tot genoeg inkomsten waardoor ik met veel plezier kon uitkijken naar mijn nieuwe ijs seizoen.
Maar hoe anders zou het worden toen die verrekte oorlog uitbrak. Ofschoon alles weer mocht en kon, omdat Corona geen ernstig probleem meer vormde, kreeg ik (en ook andere ondernemers) te maken met nieuwe problemen, als inkoopprijzen en de daaraan gekoppelde verkoopprijzen. Omdat ik tijdens mijn eerste ijs routes merkte dat er beduidend minder ijs werd verkocht, een combinatie van hogere verkoopprijs en het dalende consumentenvertrouwen, stemde ik niet veel later in met de eerste verlenging van het tijdelijke contract. En met deze verlenging kon ik dan tot oktober 2022 blijven. En mocht ik van de werkgever alle Frankys Food opdrachten welke ik al had aangenomen verwerken. Zo kon ik naast het inkomen uit werk bij TenCate genoeg sparen om na het tijdelijke contract de nieuwe winter door te komen. Tenslotte zou ik op 1 oktober 2022 weer op straat staan. En het ijs seizoen dan al voorbij zijn. Ondanks dat er op de routes minder wordt verkocht blijf ik graag ijsjes doen. Er zit ook thans geen druk van “moeten” meer op. Dat ik nu wat rust neem, tijdens deze zeer rustige bouwvak, is niet meer dan logisch na de vermoeiende weken welke achter mij liggen.

Een opdracht bij Het Dijkhuis te Borne

Door de laatste verlenging (die van vlak voor de huidige vakantie) welke tot 1 oktober 2023 leidt zal het ijsverkopen dus tijdelijk ook wat minder blijven dan andere jaren. Enerzijds is dat jammer en voor mijn klantjes en klanten wellicht niet leuk, anderzijds ben ik er wel blij mee omdat ik nu voorlopig geen zorgen zal hebben. En hoewel ik blij ben met deze nieuwe verlenging van werk bij TenCate besef ik als geen ander dat deze verlenging zeer waarschijnlijk ook de laatste verlenging zal zijn. Hoe alles zich daarna zal ontwikkelen zullen we vanzelf wel zien.

Met Facebook ben ik een beetje klaar. Omdat ik belangrijke pagina’s als “Frankys Food” en “Frankys ijs Kinderdag” beheer kan ik er niet mee stoppen als ik dat al zou willen. Maar dat betekent dus niet dat ik ook wat op mijn privé pagina moet plaatsen of actief moet zijn in de privé sfeer. Ik vind namelijk dat Facebook echt een bak vol ellende is geworden. Ik besef dat ik mij ook wel eens heb laten meeslepen en dat wil ik niet meer. Er komt alleen maar ellende van. En dus zal ik niet veel meer op facebook zijn. Gek word ik van al die complottheorieën en/of vervalste foto’s en nieuwstijdingen waarvan je zo langzamerhand niet meer weet waar in welke context je deze moet plaatsen. Nog erger vind ik dat men allemaal maar wat plaatst terwijl men in veel gevallen niet eens weet hoe het echt in elkaar zit. En daarmee zeg ik hier nu niet dat ik het wel weet. Ik weet het ook niet, maar daarentegen zal ik er dan ook niet meer op ingaan.

Een paar weken geleden was het raak! Terwijl ik dus veel op de weg zat voor mijn werkgever, kon ik dus met eigen ogen zien hoe de wegen volgegooid waren met rotzooi door, overigens terecht klagende, boeren. Maar ik wil hier en nu wel even kwijt dat op mijn bijdrage over dit item op facebook enkele reacties volgden waar ik niks mee kon. Terwijl ik vanuit de auto kon zien hoe gevaarlijk de situaties ter plekke waren, konden mensen, reagerende op dat facebook bericht, het kennelijk vanuit hun stoel en op facebook zittende, beter inschatten. Gedreven door fanatisme in steun aan de boeren, of zelfs om het ongenoegen in de huidige regering te uiten. En terwijl ik zelf echt niet anders denkend ben in de richting van boeren of deze regering, leek het wel of ik het niet mocht delen. Maar nog meer dan op die bewuste dag zie je het bijna overal gebeuren en daar ben ik wel een beetje klaar mee. Ik heb zelfs dit blog wel 6x overgeschreven. Omdat ik weet dat dit mogelijk weer reacties oproept. En daarom dan ook maar wat minder op facebook. Op persoonlijke titel dan want Frankys Food en Frankys ijs Kinderdag draaien gewoon door. Mochten er mensen zijn die mij wat te vertellen hebben zal ik er dus niet meer via facebook op reageren. Je kunt mij dan op andere manieren bereiken.

Ik zie de komende weken nog geen routes, er zijn teveel mensen weg. Het is uitgestorven op de wegen in Hengelo. En in de wijken ervaar ik ook veel afwezigen. Uiteraard kom ik nog te rijden over verschillende wijken. Maar eerst maar eens de rust vinden, na weken van hard werken. Ieder mens heeft vakantie, zo ook de ijscoman!

Met een bezorgde groet,

Tot volgende week of volgende keer….

Frank Boereboom
Frankys Food
Hengelo