2022-19. Einde Agathaplein FF.
Eigenlijk liet ik het al een beetje los in mijn laatste blogs. Ik wilde terug naar de basis. De basis waar Ik mij gewoon het prettigste bij voel. De verkopen van hamburgers op het Agathaplein liep al een tijdje niet zoals ik wilde. Ik ga er niet over liegen, de verkopen waren eigenlijk gewoon te slecht. Te wijten aan de slechte plaats, aan de periode van Corona welke achter ons ligt en wellicht ook aan het product hamburgers. Niet dat ik klachten kreeg, maar misschien wil de mens gewoon niet meer aan de hamburgers. En dus werd het tijd, tijd om goed na te denken. En dat deed ik de afgelopen weken.
Het Agathaplein is een plein waaraan niet meer dan twee winkels zijn gelegen. De Plus supermarkt en de Action. Een plein dat vooral bestaat uit parkeerplaatsen die eigenlijk altijd vol stonden met auto’s. Vooral van bezoekers van de Action. Maar sinds Corona haar intrede deed, is de parkeerplaats leger en leger geworden. Tijdens de lockdown was de parkeerplaats nagenoeg leeg. En alhoewel ik er toen wel kon staan, kwamen de mensen waarvan ik het moet hebben niet naar het plein. Tenslotte was de Action dicht! Maar ook vóór deze periode was het al veel minder. Dat kwam omdat ik op een vervelende plek werd gemanoeuvreerd, nadat ik eerst was verwijderd door Boa’s. Omdat in de vergunning stond dat ik niet mocht staan waar ik stond (vlak voor de Plus). Omdat de gemeente wel wilde meewerken aan een plaatsje voor uw ijscoman kreeg ik een plaats naast de viskraam. Hoewel ik daar dus mocht staan voelde ik toen de bui al aankomen. Dit was geen goede plek. Daarnaast kwam ik er al enige tijd ook niet meer op vrijdags omdat ik in november, vanwege de slechte verdiensten vorig jaar een baan aannam. Het was uiteindelijk teveel bij elkaar. En ik was daarom ook niet echt gelukkig met het werk. Zag steeds hoe leeg de parkeerplaats bleef en hoe weinig ik eigenlijk verkocht. En dan in de wetenschap verkerende dat ik met ijsverkoop zoveel meer kon verdienen. Het werd dus tijd, tijd om alles tegen het licht te houden en een beslissing te nemen. Dankbaar ben ik aan de eigenaar van de Plus supermarkt. Hij liet mij staan zonder dat ik daarvoor iets moest betalen. Leverde stroom, ook al zonder kosten. Maar ik kon het niet meer opbrengen. Ik wilde terug naar de basis. Terug naar het ijs. En dus leverde ik, ondanks dat ik liever met ijs op pad ga, met moeite mijn plek in. Dat heeft weer te maken met het feit dat ik, ondanks een lage omzet, altijd kon rekenen op een vaste klandizie. En helaas moet ik deze mensen dan ook teleurstellen met mijn vertrek. Vandaag, 10 mei belde ik de eigenaar van de Plus en liet ik hem weten wat hij denk ik al wist.
Het was een mooie tijd en ik heb er veel gelachen. Maar nu komt er meer tijd voor ijsrondes. Eerst moet ik een paar zaterdagen evenementen draaien met de Snor. Maar dan zal het allemaal weer op straat moeten gebeuren.
Boekenmarkt tuindorp Het Lansink
Afgelopen zondag was ik op de Boekenmarkt actief. Een thuiswedstrijd derhalve. Een prachtige dag, mooi weer en veel mensen. Ondanks dat het niet zo druk leek draaide ik een prima omzet.
Het werk bij TenCate loopt prima. Ik ben veel op pad en hoewel dat veel van mij vraagt blijf ik het leuk vinden om mensen te ontmoeten en hen wat te vertellen over de collectie zonweringdoeken. De vele uren in de auto zijn soms wat vermoeiend maar meestal gaat het autorijden mij goed af. De kennis die ik opdoe, de ervaringen, de mensen die ik leer kennen zijn allemaal redenen om vooral keihard door te gaan. Na 1 oktober is het werk klaar en zal ik vermoedelijk weer terugvallen op Frankys Food. Omdat de toekomst niet te voorspellen valt spaar ik elke euro die ik verdien om de winter goed door te kunnen komen. Als we kijken naar vorig jaar dan waren de omzetten door de slechte zomer niet toereikend en moest ik wel werk zoeken. Uiteraard hoop ik op nog een verlenging of anderzijds een andere baan voor 1 oktober. Maar daarover hoef ik mij thans nog niet druk te maken.
Ik wil nog graag één ding toevoegen aan dit korte relaas. Duidelijk is dat ik nu 40 uur per week werk. En dat ik in die 40 uur soms ook even een dag voor Frankys Food kan werken. Dat mag omdat men bij TenCate graag wil dat ik niet mijn bedrijf laat vallen. Iets dat ik ook niet zal doen. Grote of bijzondere opdrachten mag ik gewoon blijven uitvoeren. Ik zal het wel zoveel mogelijk beperken, tenslotte is mijn werk bij mijn werkgever nu leidend. Op zaterdag en zondag blijf ik gewoon actief als ijscoman of met crêpes, hamburgers of ontbijtjes. En ik geef niet op, nooit! En dus mag u van mij verwachten dat ik uw ijscoman zal blijven, zolang ik het leuk vind. En dat ik het leuk werk vind is mij vooral afgelopen zondag tijdens de boekenmarkt wel duidelijk geworden. Niet om de omzet, maar vooral om het plezier dat ik met mijn klanten aldaar had.
Ik hoop dat ik zo enige duidelijkheid heb kunnen brengen. We gaan dus gewoon door en ik ben absoluut niet vervelend of verdrietig om het feit dat ik op het Agathaplein ben gestopt. Een goed ondernemer neemt zijn verlies kranig en neemt beslissingen die nodig zijn. Ik gooi het in de open. Maakt mij niks uit. Wel vind ik het jammer voor de klanten die elke week trouw een hamburgertje kwamen halen. Ik besef wel dat ik een bijzondere twee jaar van hamburger bakken afsluit. En dat ik de twee dames van de viskraam zal gaan missen. Want als ik één ding heb geconstateerd is het wel dat zij mij vaak genoeg moed in hebben gesproken.
Ik wens u allen een mooie week toe.
Tot volgende week!
Frank Boereboom
Frankys Food
Hengelo