2022-18. De verandering

In die eerste periode van werken voor TenCate ervoer ik zoveel rust. Rust waarvan ik al heel lang niet meer wist dat dat bestond! Het werken voor Frankys Food had mij vaak veel hoofdbrekens opgeleverd, maar meer nog dan dat zat ik vaak te denken; Ik moet nog dit en ik moet nog dat. Omdat “dit en dat” nodig was om de winter door te komen. Altijd die zorgen! En nu, nu was er rust. Ervoer ik die rust als iets heel bijzonders. Ondanks dat ik niet meer hoefde, stond ik toch tijdens deze afgelopen winterperiode op het Agathaplein. Deed ik de kerstritten en had ik vaker dan niet ook op zondags nog wat te doen. Maar het grote verschil was; Het moest niet! Ik mocht! En dan is werken voor Frankys Food ook leuker. En het deed mij dan ook denken aan mijn eerste jaren als ijscoman van Hengelo. Daar vond ik mijn werk prettiger, omdat ik dat toen naast mijn werk deed. Er geen moeten bij kwam kijken.
Het gaf mij stof tot nadenken. Corona had veel kapotgemaakt. Veel evenementen gingen in 2021 opnieuw niet door waardoor ik daaruit weinig tot geen verdiensten had. En dat in een bovendien, slechte zomer. Een ijscoman kan niet leven van alleen ijs routes rijden. En wanneer je alleen maar routes rijdt moet je ook nog eens mooi of in ieder geval goed genoeg weer hebben. En daaraan ontbrak het in 2021 ook te vaak. Daarnaast maakten al die afgelastingen inzake Corona het jaar er niet beter op. En had ik gewoon een te slecht jaar. Van het Rijk kreeg ik bovendien voor mijn bedrijf opnieuw geen enkele cent ondersteuning. Werd slechts de betaling op belastingen uitgesteld! Het slechte jaar met al die ellende hebben mij doen besluiten eens goed na te denken, en nadenken deed ik. Steeds weer opnieuw. Sprak met mijn vrouw, sprak met mijn huidige baas, sprak met anderen en uiteindelijk trok ik de conclusie; Ik wil weer terug naar het begin; naar Frankys ijs. Dát moet de basis zijn dan wel worden!

Ik sta voor een verandering van werken. De 3 daagse werkweek heb ik als eerste weer om laten draaien naar een volledige werkweek bij TenCate Outdoor Fabrics. Want die rust welke ik ervaar wil ik graag blijvend ondervinden. Daarnaast ervaar ik het tijdelijke werk bij TenCate ook als heel leuk werk. Ik leer nog steeds bij! Toegegeven; ik weet dat het werk op 1 oktober aanstaande op zal houden (Alhoewel bij aanvang van dit werk nog werd gezegd dat het hooguit tot april, misschien mei, zou duren en ik er nu nog zeker tot oktober zal zijn waardoor je dus eigenlijk nooit precies weet hoe het leven zal lopen). Maar mijn naam zingt in ieder geval rond in het wereldje. En wellicht zal ik eerder dan verwacht elders mijn heil kunnen vinden. Dus maak ik mij op dat punt momenteel geen zorgen. En mocht het nu toch nog mislopen met het vinden van een andere werkomgeving, is Frankys Food er nog steeds. Zou ik het zo weer dagelijks kunnen doen. Dat zal nooit veranderen. Dat zal ik ook niet opgeven.
Het doet wel (tijdelijk) wat veranderen. Het maakt dat mijn bedrijfje Frankys Food wat minder actief zal zijn. Dat ik niet meer elke week langskom en dat ik ook af en toe gewoon eens niet de straat op ga. Rust neem. Omdat er meer is dan alleen verkopen. Op zaterdag en zondag zal ik nog wel vaak de straat op gaan en zoveel mogelijk mensen proberen te bereiken. Zo ook wanneer ik mijn dagen vakantie opneem. Feesten, partijen, evenementen of wijkfeesten, dat blijf ik gewoon doen.

De afgelopen weken met al die drukte was ik kort erna op! Gewoon leeg. De twee werkomgevingen maakte mijn lichaam moe. Ik besloot toen; Dit mag niet nog een keer gebeuren. Ik moet kiezen. Ik moet duidelijkheid hebben voor mijzelf. En ik koos dus voor de 5 daagse werkweek bij TenCate. Omdat de toekomst wat ongewis is. Kijk om je heen en ervaar de veranderingen en de prijsstijgingen. Zie de meningen op facebook, op internet. Mensen, waar zijn wij in Hemelsnaam mee bezig. Waarom moet iedereen een ander belachelijk maken? Wat is het nut, waarom? Mensen worden bedreigd om niets. Je kan de uitspraken van Derksen afkeuren, maar waarom moet dan zijn dochter worden bedreigd? Kom op zeg! Doe eens even normaal! Mevrouw Kaag had het hoogste woord toen haar naar het verhaal van Derksen werd gevraagd. Maar hoe zit het dan met haar zelf? Ze gaf lang niet thuis bij een probleem in haar eigen partij op dit gebied. Maar stond wel vooraan om Derksen bestraffend toe te spreken. Is dát nu de ndoor haar gepropagandeerde nieuwe politiek? Lekker makkelijk lullen! Nederland is snel veranderd. En niet in positieve zin! Denkende aan alle huidige problemen vraag ik mij ernstig af in welke wereld mijn kinderen op moeten groeien. Zolang ik er ben zal ik proberen zoveel mogelijk positivisme en vrolijkheid te brengen. Maar een kind meenemen in de Snor, omdat hij of zij dat zo graag wil en zelfs van moeder of vader mag, ga ik bijvoorbeeld niet meer doen. Zo denk ik er nu wel over. Voor je het weet….. Het land is door en door verrot! En ik kan het niet los zien van al die jaren van kabinetten Rutte. Punt!
Genoeg gezeurd. Ik bedoel; hier houd mijn betoog op.
Vrolijkheid is wat wij nodig hebben. Daarvoor wil ik mij blijvend inzetten. En dat ga ik ook doen. Was het aanvankelijk mijn hoofddoel mensen op straat met elkaar te verbinden, nu lijkt het er meer en meer op om in al dat negativisme iets positiefs te brengen. Echter, een nieuw probleem ligt nadrukkelijk op de loer; Prijsverhogingen in het leven van de Nederlander zorgt ook voor een mindere afname van ijs op de routes. Ik heb het reeds mogen ervaren. Men neemt minder ijs af. En het kan nog erger worden nu de oorlog steeds meer gevolgen lijkt te krijgen. De olie en de gasprijzen blijven maar doorstijgen. Mijn, in het vroege voorjaar, vastgestelde prijs voor een bol ijs, welke staat op € 1,40, doet sommigen de wenkbrauwen fronsen. Of dit wel helemaal klopt? Kreeg er zelfs een lepeltje voor naar mijn hoofd geslingerd. Ik kan u zeggen; er is totaal geen cent meer genomen dan noodzakelijk is. Zelfs ik vind het moeilijk deze prijs te vragen. Maar bedenk wel; In de supermarkt gaat men zonder morren de vaak ongelooflijk duur geworden artikelen halen. Het wordt daar eigenlijk gewoon geaccepteerd. Ik hoor zo nu en dan eens in de wandelgangen dat de supermarkten ontzettend duur zijn geworden. Nou ik weet het zeker. Ik haal vaak boodschappen voor mijn hamburgerverkopen en ervaar wekelijkse verschillen. Maar een ijscoman die rijdt met een ijskar die voort wordt gestuwd door een elektromotor waarvan de accu moet worden opgeladen, die ijs opslaat in stroom vretende vriezers, die het duurder geworden ijs ophaalt met zijn auto en ook de duurder geworden hoorntjes en bakjes moet ophalen met zijn auto, heeft óók te maken met prijsstijgingen. Daarnaast moet de ijscoman ook de duurder geworden boodschappen in de supermarkt betalen. Kortom; Het is gewoon niet anders. Ik schrijf dit, omdat mensen vaak niet beseffen hoeveel meer er bij komt kijken. Niet om de gestegen bolprijs te verantwoorden. Tenslotte bepaalt u zelf of u ijs bij mij afneemt. Niet ik!

Afgelopen week was ik dus aan het werk bij TenCate. Met uitzondering van maandag en woensdag. Maandag was ik op de Universiteit Twente en schepte ik een bijzonder aantal bollen ijs in een paar uren van werk. Het gemiddelde lag soms op 15 of zelfs meer ijsjes per minuut. Kennelijk kan ik, wanneer ik gesouffleerd wordt, wel 900 ijsjes per uur doen. En dat is veel, heel veel. De opdracht bij de UT was 1000 bollen.
Woensdag deed ik er wat minder, maar het was op Koningsdag enorm druk in de stad. En kon ik veel van mijn bestelde ijs aan de man brengen. Bijna alle bakken waren rond een uur of 16.30 uur leeg. Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Gelukkig heb ik het kunnen uitzingen met Vanille, Bosvruchten Yoghurt en Banaan. De rest was op! Schoon op! De drukke week ervoor met deze twee bijzondere dagen maakte veel goed. Nu komt er meer en meer rust en kan ik weer wat meer tijd nemen voor mijn gezin, ook belangrijk!
Het wordt dus een geheel ander jaar. Een voorzichtig vooruitkijkend jaar. Eens zien wat er op stapel staat. En zien of men de inflatie het hoofd kan bieden, de mensen wel ijs blijven afnemen, de voorraden wel op orde zullen blijven en wat de gas en olieprijzen gaan doen.
Ondanks alles blijf ik wel actief als Frankys Food waarbij hamburgers, braadworsten, ontbijtjes, ijs en crêpes gewoon kunnen worden afgenomen. Slechts de tijden waarop dat gebeuren kan is wat aan beperkingen onderhevig. Niets meer en niets minder.
Vrolijkheid dát wil ik brengen, zeker na jaren van Corona en al helemaal nu alles ook nog eens op weegschaaltjes gelegd lijkt te moeten worden. We zijn, sorry voor mijn woordgebruik, een zeiknatie geworden. Waar is mijn Nederland? De zwarte pieten mochten niet meer. Begrip ervoor heb ik best wel. Maar toen dat eindelijk geregeld was moesten er ineens weer beelden weg. En daarna kwam er weer wat anders. Wanneer houd het op? Doorslaan, dat doen we. In veel. Tijd voor een ander geluid. Tijd voor ijs!
Ik wens u allen een mooie week toe.
Tot volgende week!

Frank Boereboom
Frankys Food
Hengelo