2022-06. De keuze!

Niet dat ik met het uitoefenen van wat Frankys Food is twijfels heb gekregen, maar wel even de kat uit de boom wil kijken. Want hoe ontwikkelt zich het één en ander dit jaar? Hoe zal de prijsontwikkeling zijn in het levensonderhoud en wat heb ik nodig om rond te kunnen komen? Wat staat ons op het gebied van Corona nog te wachten? Gaan we nu meemaken dat we alles echt weer mogen? Zal het tot een nieuwe KiNDERDAG kunnen komen? En hoe zit het met andere evenementen? Zou het dan eindelijk allemaal weer mogen? De antwoorden op deze vragen heb ik en anderen welke evenementen organiseren in ieder geval nog altijd niet gekregen. Denkend aan wat nu Corona nog voorstelt, zeg ik volmondig; Ja, alles gaat door! Maar ik zit niet in de Regering. En ik bepaal dus niets. Maar als ondernemer moet je het er maar mee doen. Nog altijd geen enkel toekomstperspectief. En daar stond ik dus op die denkbeeldige splitsing, dacht na over alle zaken welke mij de laatste periode zo bezig hebben gehouden. En keek ik nog maar eens terug naar vorig jaar: Een slechte zomer en veel afgelastingen door Corona. Bedrijfsmatig geen enkele financiële steun. En een verwijdering van een plein om redenen van vergunningen. Er ging gewoon veel mis. En met al die wetenswaardigheden koos ik de richting welke het meest veilige is. Welke mij op dit moment de meeste rust geeft. Daarbij opgeteld dat de keuze werd vergemakkelijkt door een zeer positieve houding van een werkgever ten opzichte van zijn tijdelijke werknemer.

TenCate is dus tevreden over mijn manier van invullen van de werkzaamheden en stelde mij daarom voor de keuze, zeg maar; voor de genoemde splitsing. En vroeg uw ijscoman; “Zou jij nog tot en met september voor ons willen blijven werken? En wil je dat op basis van 40 uur of minder uren doen?” Omdat ik deze vraag niet had verwacht moest ik daar natuurlijk even goed over nadenken. Wel was ik blij verrast, omdat het toch aangeeft dat men tevreden is over het werk dat ik voor het bedrijf doe. En daarnaast moest ik ook thuis deze vraag voorleggen, tenslotte beslis ik nooit alleen over zulke vraagstukken. En dus kreeg ik van de werkgever even de tijd om daarover na te denken. Dit was bijna twee weken geleden. Deze week werd mij de vraag opnieuw gesteld; “weet je al wat?”. Natuurlijk had ik erover nagedacht en natuurlijk wist ik het antwoord al. Ik ben erg blij met mijn werk. Het doen bezoeken van mensen is enorm leuk om te doen. Een gesprek aangaan waarbij veel informatie wordt uitgewisseld is bijzonder leerzaam. En levert veel inzichten op. Mijn kennis, opgedaan in het werkleven, inmiddels 38 jaren van werk, geeft mij handvatten om het werk naar behoren te doen. Daarnaast word ik vrij gelaten om het werk op mijn manier te doen. Ook wanneer ik ideeën heb is dat niet bij voorbaat kansloos, sterker nog, het wordt zeer op prijs gesteld en in sommige van die gevallen geven ze mij alle ruimte om met die ideeën wat te doen. Word ik ook nog betrokken in veel zaken en heb ik het gevoel, zoals ik al in vorig blog beschreef, er iets toe te doen. Staande op die splitsing werd de richting dan ook makkelijk aangegeven. En kon ik uiteindelijk niet anders met de wetenschap van vorig jaar, en alle overgebleven twijfels over Corona en wat wel en niet mogelijk zal zijn, dan de keuze maken en de richting in te gaan van veiligheid en zekerheden. En dus blijf ik bij TenCate in dienst tot eind september. Overigens niet 40 uren, maar 24 uur, zodat ik de rest van de dagen mooi kan blijven werken aan mijn bedrijfje. Zo is er zekerheid in een onzekere periode en blijft het allemaal beheersbaar. Wel gaan we nog kijken welke dagen van de week ik voor TenCate ga werken en welke voor Frankys Food. Maar mocht het een keer gebeuren dat ik met een opdracht op een andere dag actief moet zijn dan was afgesproken kan dat zonder meer geregeld worden. Maar enige duidelijkheid werkt aan beide kanten en is dus daarom wenselijk. De bedrijfsauto zal dus voorlopig worden door geleased, opdat ik naar klanten kan blijven rijden. Bovendien zijn mijn taken voor die periode bekendgemaakt en spreken mij de werkzaamheden meer dan aan.

Duidelijk is dat het aangaan van deze tijdelijke voortzetting van het werk tot minder ijs routes gaat leiden. Minder op de weg met de Snor en dus ook minder mensen bezoeken. Dat besef is er wel degelijk. En ergens is het ook wat dat aangaat, een heel moeilijk besluit geweest. Maar gezien vorig jaar is het alleszins te billijken. Ik was die onzekerheid zo zat! De rust welke ik heb ondervonden deze laatste twee maanden is zo onbeschrijflijk groot, daar valt niet mee te spotten. Ijscoman zijn en blijven zal ik echt wel zo lang mogelijk blijven, maar een jaartje wat meer rust en zekerheden hebben, terwijl ik ook met de Snor op pad kan blijven gaan heeft nu even mijn voorkeur. We hebben de richting gekozen, de t-splitsing genomen en terug gaan we niet meer. Hoe ik de verschillende mensen in de wijken ga voorzien van ijs is een volgende stap. Daar ga ik de komende periode even goed over nadenken. Uiteindelijk zal het tijdelijke werk er ook weer een keer opzitten en moet ik dan opnieuw bekijken hoe we verder gaan.
Het gesprek over de voortzetting was dus duidelijk en goed.

En dus gaan wij de komende maanden met volle inzet verder bij TenCate. En nemen wij vanaf 1 april weer wat gas terug om vanaf dan die datum 4 dagen voor Frankys Food te reserveren en 3 voor TenCate.

Over een paar weken heeft de organisatie van KiNDERDAG een bijeenkomst, een nog inofficiële bijeenkomst om te bespreken of wij met de kennis van nu (Kunnen wij een evenement organiseren en op welke manier?) toch de hele organisatie al moeten gaan opstarten. Op dit moment zeg ik zelf; NEE! Ik ga niet beginnen met allerlei werkzaamheden wanneer ik straks opnieuw alles moet laten vallen, omdat we weer niks mogen of in het meest gunstigste geval met een bepaald aantal gasten. Vorig jaar hebben wij zoveel gegeven om uiteindelijk in een beperkte rol iets te mogen opzetten! Dat gaat niet nog een keer gebeuren. Het is alles of niets! Zo sta ik er in! Halverwege de maand februari komt er een nieuwe persconferentie en mogen we ervan uitgaan dat we dan in ieder geval wel gaan horen wat ze in de nabije toekomst van plan zijn met betrekking tot evenementen. Vandaar nu nog slechts een inofficiële bijeenkomst. Horen wat een ieder van de organisatie ervan verwacht en of we de organisatie van deze KiNDERDAG niet toch al moeten opstarten. De met het gesprek over mijn voortzetting van werkzaamheden bij TenCate door het bedrijf toegezegde sponsoring voor mijn nieuwe KiNDERDAG is voor mij el weer een vernieuwde motivatie om voor de kinderen iets bijzonders neer te zetten! Een leuk idee rijker en bovendien wat centjes om de KiNDERDAG nog eens extra te voorzien van meer financiële armslag is fantastisch mooi voor het evenement.

De afgelopen week was ik weer veel onderweg. Ik rijd nogal wat kilometers met de lease auto. Zeker 1200 kilometers per week. Hoewel ik autorijden niet als vervelend zie, is het wel vermoeiend. De toegestane snelheid van 100 km per uur helpt daarbij niet echt. De A1, in de periode dat mijn vader nog leefde, elke week gereden, is opnieuw de weg welke ik het meeste berijd. Een snelweg welke sinds het overlijden van mijn vader behoorlijk opgeknapt is en vrijwel geen files meer kent, tenzij er ergens iets mis gaat. Maar er is ruimte genoeg en indien een ieder gelijke tred houd een prima verbinding. Wat mij wel opvalt in al die weken van autorijden is dat de meeste nieuwe auto’s een behoorlijk gebrek vertonen. Ik begrijp autofabrikanten dan ook niet. Mijn Peugeot, niet mijn dienstauto, heeft dat gebrek in ieder geval niet. De meeste nieuwe auto’s hebben namelijk dagrijverlichting. Deze brandt slechts aan de voorkant en geeft de autorijder het idee, omdat de verlichting van het dashboard dan ook werkt, dat de auto verlichting voert. Maar ik denk dat bij 90% van al die automerken de achterlichten niet laten branden wanneer de dagrijverlichting vóór brandt. Levensgevaarlijk! Vooral in schemering, mist en zelfs bijna avond omstandigheden. Waardeloos!
En zelfs bij de duurste auto’s he? Hoe moeilijk is het om dat zo te maken als bij mijn auto. Over veiligheid gesproken!!! Ik noem het vooral een blunder.

Er zijn belangrijkere zaken. Zoals de gezondheid van mensen. Een dag dat je hoort dat een kind in de put valt, daags erna overlijdt. Een kind dat gereanimeerd moet worden door haar vader. Waarmee het thans gelukkig weer goed mee gaat. Zo verschrikkelijk allemaal. Ik wens alle betrokkenen heel erg veel sterkte de komende tijd. Maar natuurlijk ook de zaken binnenshuis. Een zoon die zijn liefde voor het uitoefenen van voetbal ziet vervliegen door steeds nieuwe blessures. Toch best sneu. Toch hoop ik voor hem dat het er nog van zal komen. Hij doet het zo graag,

De dagen lengen, gisteren (zaterdag) was dat goed te zien. 18.00 uur inmiddels met bewolking! Gestel dat het een keer onbewolkt zal zijn! De winter is dus niet te vinden. Komende week wordt het zelfs warm. Een eerst uitrijddag is nog niet op de kaarten gezien. Ergens in maart verwacht ik wel uit te kunnen rijden. Dan moet de nieuwe prijs ook bekend zijn. Ik wacht nog steeds op de laatste gegevens. De verwachting is dat ik deze met een goede week zal hebben. Dan volgt de definitieve prijs per bol ijs.

Ik wens u allen een mooie week toe, blijf gezond!

Graag tot volgende week!

Frank Boereboom
Frankys Food
Hengelo