2022-03.  De bezoeken!

Opgeven is nooit een optie! Een gebezigde kreet in mijn leven. U, trouwe lezer of lezeres heeft mij dit vrij vaak zien optekenen in dit blog. Ik kan niet anders. Daarvoor is er in mijn leven te vaak wat mis gegaan, vaak zonder daaraan zelf schuldig te zijn. Pech kun je het ook noemen. Maar als zo vaak werd ik onder water geduwd en kwam ik toch weer bovendrijven. Iets van ‘onkruid vergaat niet’.
De zware Corona jaren hebben een aardige wissel op de gedachten over het voeren van het bedrijfje gelegd. Anders dan andere jaren ben ik ernstig aan het twijfelen gebracht. Wil en kun je vooral verder met het bedrijf zoals het nu is. Wat gaat Corona nog doen? Hoe reageert Politiek Nederland op weer een tegenslag? Tijdens de persconferentie van afgelopen vrijdag, waarin iedereen door een nieuw kabinet en ook een nieuwe Minister van Volksgezondheid werd gebriefd over de nieuwe maatregelen en het (noodgedwongen, door onrustiger wordend Nederland) vrijgeven van onthoudingen (lees; versoepelingen) van sommige zaken, werd ik als ondernemer niet echt veel wijzer en zeker niet echt vrolijker. Ik vroeg mij eerder af; Wat hebben de nieuwe bewindslieden tijdens de formatie nu eigenlijk gedaan op dit onderwerp? Waar in hemelsnaam is een plan van aanpak richting de toekomst? Hoe vaak, met andere woorden, moeten wij hier nou nog om vragen? Je zou zeggen dat ze in al die formatiedagen toch wel iets van een plan zouden hebben gemaakt. Niets, maar dan ook niets kreeg ik daarover te horen. Wel hoorde ik de premier (die daar al lang niet meer had mogen zitten wat mij betreft) tussen de regeltjes door zeggen dat zulks eind januari mag worden verwacht. Hoezo dan pas? Waarom dan pas? Het virus is er al jaren hoor! En bovendien zit de horeca al maanden op slot en de evenementenbranche al twee jaar!

Politiek verandert nooit. Een persconferentie die anders wordt geleid, gepresenteerd en zelfs inhoudelijk anders lijkt, zegt mij hoegenaamd niets. Leuk voor degenen die het als bijzonder ervaren hebben, maar feitelijk was er niets nieuws onder de zon. Een Minister die niets anders deed dan de vorige. Zelfs ook geen enkele andere indruk wist te geven. Niks nieuws. Allemaal ouwe koek met een premier die die titel niet eens meer zou mogen dragen. Teveel van het oude, te weinig van het nieuwe. Oh, ja ik hoor u zeggen, wel nieuwe kabinetsleden. Ja, dat klopt! Maar ook teveel oude. En dat klopt ook. We moeten het een kans geven. En dat doen we dan ook maar. Maar vooralsnog zie ik geen verandering, of het moeten de “plaatjes” tijdens de persconferentie geweest zijn.

Frankys Food is dus, naast mijn eigen inzet, behoorlijk afhankelijk van veel externe factoren, zoals de laatste twee jaar vooral is gebleken. Zo hebben wij bijvoorbeeld te maken met het weer, met Corona perikelen en regelgevingen door de overheid. Omdat ik nu in een tijdelijke functie bij TenCate Outdoor Fabrics mag werken kan ik deze winter goed overleven. Maar had ik dat niet kunnen doen, was er nu een moment gekomen dat deurwaarders voor mijn deur hadden kunnen staan. Het water stond dus tegen de dijken aan te klotsen. Het gevolg van een slechte zomer en toch ook een weifelend demissionair kabinet. Evenementen konden geen doorgang vinden, maar er waren wel sportwedstrijden met publiek, een Kinderdag welke niet door mocht gaan, maar wel een zeer druk bezochte markt op het vliegveld van Twente. Een vaak ratje toe aan diversiteiten. Een terras dat niet open mocht, maar wel met zijn allen in een theater. Hoe dan?

Zomaar een paar voorbeelden. Hoe en op welke basis kun je dan een bedrijf voeren? Hoe en wanneer komt men met een echt plan. Een plan waaraan je je kunt vasthouden en waaraan je een prognose en een planning kunt verbinden? Ik mis dit als ondernemer en begreep dat er over twee weken iets daarover mag worden verwacht. We wachten al maanden he? Om moedeloos van te worden.

Ik zal zoveel mogelijk mijn ding blijven doen, dat staat vast. Wanneer ik aan al die kleine klantjes maar ook aan de oudere klanten denk, dan moet ik gewoon doorgaan. Daarvoor vind ik mijn werk te noodzakelijk. Mijn doelstelling, het verbinden van mensen, het is zo ontzettend belangrijk daar een blijvende rol in te spelen. En geloof mij, dat zal ik ook zo lang mogelijk blijven doen. Om die simpele reden, tenzij ik er geen heil meer in zou zien. Ik het om redenen niet meer zou mogen of er gewoon geen zin meer in zou hebben. Zover is het gelukkig niet. Ik denk wel dat het met al die ellende anders is geworden, niet meer zo vanzelfsprekend. Werkende in de “beschermde omgeving” als in de functie van Sales Promotor heeft mij wel een innerlijke rust gegeven waar ik kennelijk al heel lang niet meer van heb geweten dat dat bestond. Ik kan echt zeggen dat er een soort van rust over mij heen is gekomen. Ik merk dat vooral aan de vrolijkheid en de wijze waarop ik mijn werk doe voor TenCate.

Mensen vragen mij; wat doe je nu precies bij TenCate?
Wel, om daar een antwoord op te geven zal ik het proberen te verduidelijken.

TenCate Outdoor Fabrics produceert tentdoeken en zonweringdoeken. Ten behoeve van het laatste onderdeel ben ik aangenomen om, bij in Nederland bestaande zaken welke zonwering systemen en doeken aan de man brengen (Dealers), een bijdrage te leveren om de door TenCate speciale en bijzondere collectie zonweringdoeken collectie, genaamd “The Freedom Collections” in de markt te zetten. Speciaal en bijzonder omdat het een collectie doeken betreft welke het geheel als een noviteit maakt. Daartoe maak ik eerst telefonisch afspraken en ga dan met het hebben van die afspraak langs dealers van zonweringen en houd daar dan ter plekke een presentatie van het geheel, ondersteund overigens met een tablet en een boek vol voorbeelden van doeken. Meestal zijn de dealers erg enthousiast en beamen zij, al tijdens de presentatie, dat de collectie doeken inderdaad een bijzondere is en dat zij het nog niet eerder hebben gezien. Hoe meer bekendheid de collectie krijgt hoe meer kans er is dat de collectie door de grote toeleveranciers van de dealers in de markt wordt opgenomen in hun boeken.

Meestal zeg ik, want soms zijn dealers van zonwering niet te vermurwen. Moet ik telefonisch alle zeilen bijzetten om toch tot een bezoek te komen. Toegegeven, soms lukt het echt niet. Dan laat ik het er bij. En soms hoor ik iets van twijfel maar kom ik toch tot een afspraak. Zoals vorige week toen ik mijn verhaal wilde gaan afsteken bij een dealer van zonweringen. Netjes volgens een moeizaam en telefonisch gemaakte afspraak. De eigenaar wilde er niet teveel tijd insteken. Eigenlijk wilde hij er na binnenkomst verder geen tijd meer voor vrijmaken, wel wilde hij even door het boek met doeken bladeren. Het duurde evenwel niet lang toen hij toch ineens verrast was met de doeken welke hij onder ogen kreeg. Bevroeg mij over diverse zaken en werd van wat ongeïnteresseerd ineens zeer geïnteresseerd. Uiteindelijk haalde ik mijn succes toen hij mij vertelde dat hij onze doeken onder de aandacht bracht bij één van zijn leveranciers. Terwijl ik daar zat belde hij namelijk met één van zijn leveranciers en nadat hij op had gehangen vertelde hij mij dat ik met de collectie bij zijn leverancier op visite mag komen. En nu juist dát is steeds de inzet van het bezoek.
Omdat sommigen van u mij gevraagd hebben wat over deze doeken te delen verwijs ik u graag naar de speciale site: www.thefreedomcollections.

Zo mooi als dit werk kan zijn, (ik zat bijvoorbeeld deze week in het prachtige Haarlem en stond ook nog eens op het strand van Noordwijk, zie foto’s), zie ik ook elke zaterdag uit naar mijn werk in mijn rol als ondernemer van Frankys Food op het Agathaplein. Een uitlaatklep is het thans geworden. De grootste schik heb ik omdat ik in mijn rol als Promotor best wel een eenzaam bestaan ken. Ik zit veel in de auto en ben natuurlijk in verhouding erg kort bij een dealer binnen.
Afgelopen zaterdag ging ik door mijn enerzijds rustiger en veiliger (financiële) leven en het feit dat ik onderweg zijnde voor TenCate weinig aanspraak heb, lekker los. En maakte ik van de dag wat mijzelf betreft, één groot feest. Wel moest ik in verband met een privé afspraak eerder stoppen. Omdat de Action weer open mocht was het duidelijk een stuk drukker dan de weken ervoor. Overigens waren de mensen op het plein erg vrolijk omdat de winkels de deuren weer hadden geopend.

Inmiddels zijn de eerste weken van januari voorbij en moeten wij ook kunnen terugzien dat de dagen lengen. Ikzelf heb er nog niet zo op gelet. De winter laat zich niet zien, hoewel het soms wel wat fris is. Ik ben gestart met wandelen. In een week tijd liep ik van 2.5 kilometer ineens 10 kilometers. Ik voel mij goed. Mijn hielspoor lijkt te zijn verdwenen als sneeuw voor de zon. Het lopen levert geen spierpijn op en de conditie lijkt voor het lopen van zulke afstanden toereikend. Komende week gaan we opnieuw veel wandelen. Het doet mij goed, na zo’n dag autorijden. Even het hoofd leeg maken. Tegelijkertijd werkende aan een gewenste gewichtsafname. Ik teken ervoor!

Ik wens u allen een fijne (werk)week toe,
Ik ben de komende dagen vooral in Rotterdam en omstreken! Volgende week meer daarover. Maar ook over de toekomstige en onvermijdelijke prijsverhogingen bij Frankys Food.

Graag tot volgende week!

Frank Boereboom
Frankys Food
Hengelo