0
28 november 2021

2021-46. Sam (2) en het nieuwe werk!

Dat het einde van onze trouwe viervoeter naderde was ons al enige tijd duidelijk. Sam werd met de dag onrustiger en moest ook steeds uit om te voorkomen dat hij zijn behoefte binnen deed. Vaak lukte dat, maar soms ook niet. Sam werd uiteindelijk afgelopen maandag door de dierenarts uit zijn lijden verlost. Sam werd ruim 15,5 jaar oud. Voor alle gezinsleden een groot verlies, zo zou later blijken. Al dit, gebeurde op mijn eerste werkdag bij mijn nieuwe werkgever. En bovendien in de namiddag op het moment dat ik net Hengelo binnenreed. Desalniettemin was ik helaas net te laat.

Over mijn eerste werkweek, het einde van Sam en meer, onderstaand relaas …

Het was maandag dat ik wat benieuwd naar mijn nieuwe werkomgeving het steenoude gebouw van Ten Cate Outdoor Fabrics binnenliep. Een Prachtig gebouw waar men de historie zo kan opsnuiven. Eerder op de dag was ik thuis opgehaald door mijn, zeg maar, directe leidinggevende. Omdat ik voor mijn werk een auto nodig heb, had de werkgever een auto geleased en zou ik deze na mijn eerste werkdag mee naar huis nemen om zodoende mijn kilometers te kunnen maken in die speciaal voor het doel gewrapte auto; Een Audi A1.

Eénmaal binnen werd de planning van mijn eerste week aan mij bekendgemaakt en doorgenomen. Er waren veel afspraken bij diverse afdelingen ingepland en de gesprekken aldaar zouden mij helpen de benodigde bagage, om als Sales Promotor mijn werk te kunnen doen, te verkrijgen. De gemaakte planning werd in deze eerste week compleet afgewerkt en de gesprekken hadden mij een goed inzicht gegeven in datgeen wat ik moet gaat promoten en ook hoe.
Wellicht bekend; Ten Cate Outdoor Fabrics vervaardigt tentdoeken en zonwering doeken. In tentdoeken is Ten Cate marktleider. In de doeken voor zonwering heeft Ten Cate een nieuw doek voor de markt ontwikkeld. In Nederland en ook in vele andere Europese landen is het doek echter nog niet echt bekend. Het nieuw ontwikkelde doek onderscheidt zich ten opzichte van de bestaande doeken doordat het doek op beide kanten een andere kleur en ook patronen kan hebben. Vaak middels een print. De wat mij betreft saaie egale oranje of andere egale kleuren doeken van nu, of die met banen, hebben dan nu een alternatief dat echt een noviteit is in deze branche. En omdat veel bedrijven van het bestaan van deze nieuwe doeken niet weten is men bij Ten Cate op zoek gegaan naar een Sales Promotor. Een functie die speciaal en voor een bepaalde periode is gecreëerd om die bekendheid te doen vergroten.

Ik had daartoe een paar weken geleden een gesprek met de directeur en manager International Business. Omdat de directeur mij daartoe had benadert. En kreeg ik na het enige gesprek de baan. Tot eind maart, wellicht eind april 2022 zal ik mijn bijdrage leveren. Daarna gaan de bedrijven waar ik mijn verhaal zal doen weer druk zijn met het ophangen van zonnescherm systemen en heeft bezoeken van die partijen geen zin meer. Tegelijkertijd is het ook voor mij, als ijscoman, weer tijd om de Snor uit zijn stalling te halen en mijn seizoen te starten. Zo hebben wij allebei ons voordeel met deze periode van de dienstbetrekking. Wat natuurlijk wel wat jammer is, is het feit dat ik het echt naar mijn zin heb; in de functie lijk ik mij thuis te voelen en voelt het als mijn jas, de mensen in het bedrijf zijn erg vriendelijk en hebben toegezegd mij te helpen daar waar het wellicht nodig zal zijn en krijg ik de kans om alles op mijn manier te doen, wat het allemaal wel echt heel bijzonder maakt. Ik voel mij er dan ook echt thuis. Om dan straks, na maanden van werk, weer weg te moeten lijkt op dit moment dan ook wel jammer. Maar goed, we gaan het meemaken. Voorlopig gaan we eerst maar eens lekker aan het werk.

Maar die eerste dag, hoe leuk die ook was, eindigde dus wel in malheur. Toen ik die ochtend werd opgehaald had ik al gezien dat onze Sam het heel zwaar had. En voordat ik weg ging waarschuwde ik mijn vrouw en zei haar dat ik er geen geloof meer in had en dat het volgens mij over was met het leven van Sam. Die dag kreeg ik later, zo halverwege de middag een appje binnen van mijn vrouw dat ze naar de dierenarts zou gaan omdat het met Sam inderdaad niet goed ging. Ook wist ze te vertellen dat ook zij er zeker van was geraakt dat dat het einde van Sam betekende. Omdat ze nog naar de dierenarts moest, hoopte ik dat ik wellicht nog op tijd kon zijn om daar bij te zijn. De werkdag was inmiddels bijna ten einde gekomen. En mijn nieuwe collega zei; “anders ga je toch alvast?” Maar ik zei dat ik het waarschijnlijk toch niet zou redden en dus verliet ik niet eerder dan dat de werkdag daadwerkelijk voorbij was, het pand op weg naar mijn werkauto. Na ruim drie kwartier reed ik via de afslag Hengelo-Noord de Oldenzaalsestraat op richting de dierenarts. Toen ik daar aankwam stond de auto van mijn vrouw er niet meer en dus was ik kennelijk te laat. Op de Oldenzaalsestraat rijdende belde ik daarom met mijn vrouw. Ze bleek een paar minuten voor mij te rijden en dus was ik net te laat geweest. Ze vertelde, terwijl ze werd gereden door mijn zoon, dat Sam was ingeslapen en met hun op weg was naar huis.
Thuisgekomen lag Sam in zijn mand. Inmiddels waren alle kinderen, op mijn dochter na, naar huis gekomen. Sam had dan ook bijna 16 jaar ons leven verrijkt. Dus ook dat van mijn kinderen. Even was het stil in huis. Ging het over Sam, wanneer er wat werd gezegd. Soms voelde ik wat verdriet opkomen en probeerde ik het te verhullen, maar een enkele keer liet ik het ook maar gaan. Mijn Sam, mijn maatje, was er niet meer. En dat, terwijl het toch zo duidelijk was geweest dat hij aan het einde van zijn leven was gekomen. Maar ja, Sam was dan ook ruim 15 jaar als een familielid geweest. Een hond naar mijn hart, een mooi karakter en een mooi uiterlijk. En nu hij er niet meer was kwam het besef dat ik mijn maatje had verloren keihard binnen. Nog nooit had ik zoveel moeite gehad met het overlijden van een huisdier. Maar niet bij mij alleen. Ook mijn jongens hadden het allemaal zwaar. Niet één uitgezonderd. Sam was een lieve hond, een echte gezinshond. Nu loopt er nog een oudje hier, een hondje dat mijn vrouw in huis nam na het overlijden van haar moeder. Maar ook dit hondje is inmiddels bejaard. Wat wij nu gaan doen is nog onzeker. Eerst dit overlijden maar een plek geven en dan kijken of wij weer een mooi doesje kunnen toelaten in ons gezin.

Het was een bijzondere en rare week. Sam overleed dus, maar er was ook een vriend waar wat problemen zijn in huiselijke aard. Ook was er een klant welke was opgenomen in het ziekenhuis, een andere vriend had gezondheidsproblemen en geraakte ook in het ziekenhuis, weer een ander had een ongeluk en nog weer een andere vriend had het grootste verdriet te verwerken. Hoe het ook zij, het was daarom een bijzonder rare week. Vanaf deze plek wens ik diegenen die ziek of pijn hebben een goed herstel toe en wens ik zij die verdriet hebben alle sterkte toe.

Nu maar hopen dat het de komende week rustig blijft!
Inmiddels zijn de maatregelen rond Corona opnieuw aangescherpt en zijn alle uitstaande opdrachten komen te vervallen. Zo kon ik van de week nog wel crêpes bakken voor onze oudere medemensen op TMZ het Borsthuis, afdeling Woolde. Maar eigenlijk mocht dat al niet meer op dat moment. Omdat het wat te laat was afgezegd werd mijn bezoek toch gedoogd. Een verschil met anders was wel dat alle bewoners op hun afdelingen moesten blijven en ik daarom moedertje ziel alleen stond te bakken.
Ondertussen is wel duidelijk geworden dat ondernemen met Corona in mijn geval nauwelijks nog geld oplevert. In de zomer nog niet zo’n probleem, maar in de winter nauwelijks levensvatbaar. En daarom is het maar goed dat ik tijdig heb kunnen omschakelen. En natuurlijk is het ook bijzonder dat ik deze kans, om als Sales Promotor mijn bijdrage te kunnen leveren, heb gekregen.

In de komende periode gaan we overigens nog wel de KerstSnor inzetten.

Komende week hoop ik wat tijd te vinden om de KerstSnor op mijn facebookpagina “Frankys Food” via een live verslag te presenteren. Daarna zal ik het schema proberen te maken en publiceren.

Het was dus een rare week, maar ook een mooie week! Op naar de nieuwe week!

Frank Boereboom
Frankys Food Hengelo