2021-44. De ontsnapping!

Corona levert ook in deze nieuwe week weer een hoop twijfels. De besmetting cijfers liepen opnieuw verder op. En maakt dat een ondernemer als ik ernstig aan het twijfelen wordt gebracht. De twijfel is vooral ontstaan door de bijna 2 jaren van misgelopen omzetten als gevolg van Corona. Tel daar de matige verkopen van ijs bij op ten gevolge van deze afgelopen waardeloze zomer en de twijfel werd het makkelijk gemaakt om het daglicht te mogen aanschouwen. Over Corona heeft iedereen wel wat te zeggen. Zoals ik vorige week al schreef, vind ik het echt onbegrijpelijk dat men het in Den Haag zover heeft laten komen. De door de Regering aangekondigde maatregelen in de persconferentie van afgelopen vrijdag, waren voor velen niet meer te volgen. Maar blijven zeuren heeft geen zin en dus zal ik mij er in deze aflevering dan ook verder niet meer over uitlaten. Feit is wel dat deze persconferentie (en dus Corona) opnieuw zal leiden tot afzeggingen. En ja, daar had ik er dit jaar (en ook vorig jaar) al genoeg van gehad! En dus was de totale omzet op werk uit Frankys Food dit jaar, mede door de slechte zomer, niet voldoende om rustig door de winter te komen. En dus moest ik iets doen om toch veilig in de lente te geraken, daar waar het geld door ijsverkoop weer kan worden verdiend.

Daartoe was ik reeds tot solliciteren over gegaan. Wel met het idee om Frankys Food te behouden en in mijn vrije tijd daarvoor werk te blijven uitoefenen. Maar gaandeweg de sollicitaties bleek maar weer eens hoe moeilijk het is voor een bijna 60 jarige om aan werk te geraken. Toch lukte het mij deze week een tijdelijke baan te krijgen. Een baan waarbij ik, tot eind maart/eind april, voor het bedrijf Ten Cate Outdoor Fabrics de weg op ga om dealers van zonneschermen in geheel Nederland bekend te maken met het door Ten Cate ontwikkelde doek ten behoeve van de Zonneschermen. Daartoe wordt uw ijscoman goed uitgerust en krijgt hij alle ruimte om zoveel mogelijk mensen te bereiken en te vertellen over de in Nederland nog onbekende variant van doeken. De verwachting is dat ik binnen 14 dagen zal starten. De benodigde auto heb ik direct na het enige sollicitatiegesprek mogen bekijken. En hoewel dat voor mij niet zo belangrijk was, is het wel leuk om te zien hoe serieus het bedrijf dit werk ziet. Een introductie en een bezoek aan het bedrijf later deze maand zullen mij veel meer handvatten gaan geven om dat te doen wat van mij gevraagd wordt. Het kan overigens voorkomen dat ik een aantal dagen in een regio werk welke ver van huis ligt waardoor naar huis rijden zinloos is. Dan bestaat de mogelijkheid om in de regio te overnachten. Het sollicitatiegesprek was echt een heel leuk gesprek. Overigens werd tijdens het sollicitatiegesprek ook gezegd dat wanneer ik met Frankys Food een prachtige opdracht krijg, ik die opdracht dan gewoon mag uitvoeren. En bestaande opdrachten mag ik gewoon afwerken. Het mogen invullen van deze prachtige job en het verdienen van salaris heeft mij eindelijk de rust gegeven welke ik zo zocht. Een prachtige bijkomstigheid is dat ik echt met veel plezier mijn werk verwacht te doen en nog moeite ga krijgen om uiteindelijk te moeten stoppen ergens in het voorjaar 2022. Overigens stopt het uitoefenen van deze functie met de start van echt mooi lenteweer. Dit, omdat het bedrijf dan te druk zal zijn met de bestaande orders. Voor mij prima, want dan zal de Snor inmiddels ook alweer klaar staan voor het nieuwe ijsseizoen, net als ik. Hoe mooi is dat?

Zo de functie als een passende jas te omschrijven valt, zo enorm rustgevend ervaar ik het thans. De winter kom ik dus door! Daarna keren wij weer volledig terug op het Frankys Food nest. En zullen wij weer alle registers opentrekken. Voor nu geldt dat de ontbijtservice zich tot eind april zich gaat beperken tot weekend bezorgingen. Dus voorlopig geen leveringen van ontbijtjes op doordeweekse dagen. Ook de Crêperie komt in deze periode tot stilstand. Tenzij de opdracht plaatsvindt in het weekend. Op het Agathaplein blijf ik voorlopig slechts op zaterdag actief met de hamburgers ed en zal ik er in de periode van werk, vrijdags niet meer staan. De ijsroutes zullen pas in het voorjaar aanvangen en leiden hier dus niet onder. Wel moet ik een onder voorbehoud plaatsen voor wat de kerstroutes betreft. Hoe leuk ook, er zal minder tijd zijn. Ik kom daar dan ook nog op terug. Nog even ter verduidelijking; Alle bestaande opdrachten, voor zover deze ivm met de Coronamaatregelen nog doorgang zullen vinden, worden allen keurig uitgevoerd. Afspraak is bij mij altijd afspraak.

Maandag had ik alle versieringen voor de KerstSnor editie 2020 bij elkaar gezocht. Vorig seizoen zijn een aantal lichtkabels niet ongeschonden uit de strijd gekomen. De lichtkabels worden een periode van ongeveer 4 weken aan bijzondere weersomstandigheden blootgesteld en kunnen daardoor wat slechter worden. Een aantal lichtkabels waren alweer jaren oud. En die kabels zijn dan zo slecht geworden dat het bij inventarisatie leidt tot het afvoeren ervan. Een aanvulling is dan noodzakelijk. En daarom ging ik deze week samen met vrouw naar een tuincentrum om te zoeken naar (bijzondere) kerstverlichting. Omdat ik alleen kan werken met kerstverlichting werkende op batterijen is de keuze wat beperkter dan verlichting welke gevoed wordt door 220V. Ondanks dat denk ik weer te zijn geslaagd in het vinden van de juiste en bijzondere verlichting. En ben ik ervan overtuigd dat het straks weer zal leiden tot een prachtige KerstSnor editie 2021. Over de kerstroutes over de verschillende wijken bestaat nu dus wat onzekerheid, maar mocht ik kunnen rijden dan is dat in de periode direct na de aftocht van Sinterklaas tot kerst. Deze periode is best lang maar dat komt omdat ik graag in veel wijken de KerstSnor wil laten zien. Inmiddels ben ik al gestart met het opbouwen van de KerstSnor. Maar het afwerken ervan zal nog dagen duren.

Sam

De sitúatie rond onze lieve en trouwe viervoeter is ook deze week weer verslechterd. Sam werd, overall gesproken, nog onrustiger en er waren een paar vervelende momenten, waarbij wij ons weldegelijk afvroegen of het allemaal nog wel acceptabel was. Toch konden wij nog niet tot een beslissing komen want Sam heeft buiten deze momenten gewoon prima kunnen leven. Weliswaar slaapt hij veel maar is dat natuurlijk geen enkel probleem. Wel eet meneer heel slecht. En daar maken wij ons wel ernstige zorgen om. Deze week kwam het besef dat hij er straks niet meer is, bij mij keihard binnen. Dat was even een moeilijk moment. Sam is ook zo belangrijk geweest voor mij. Ongekend eigenlijk hoeveel een hond kan betekenen. Mijn blog van vorige week werd goed gelezen, zo merkte ik aan alle reacties. Het deed mij goed te lezen wat men schreef. Ik wil hier ook dank je wel zeggen voor alle lieve berichtjes op facebook, na het lanceren van het vorige hoofdstuk van mijn blog. Iemand liet een heel mooie reactie achter welke ik graag met u wil delen. Het waarom laat zich vertalen in de waarheid ervan. Ik had het namelijk zelf ook ervaren. De reactie (deels) en ik citeer; “Als je ’s morgens beneden komt en hoopt dat je hond vredig is ingeslapen, omdat je hem of haar de rust gunt, dan is de tijd om afscheid te nemen gekomen”. En laat nu juist dit mijn gedachten geweest zijn vorige week toen ik op een dag beneden kwam en hoopte dat Sam vredig was ingeslapen. Uiteraard was hij dat niet, want anders hoefde ik mijn blog er vorige week niet aan te wijden zoals ik dat deed. Een mooie gedachte, vredig inslapen, dat wel. Maar zo gaat het meestal niet. En ook al is het een best wel rake gedachte, toch is dat moment om echt te zeggen; we gaan afscheid nemen, zo verschrikkelijk moeilijk! Vorige week liet ik al weten dat ik het aan mijn vrouw overlaat. Niet om zelf ervoor weg te kunnen lopen, maar gewoon, omdat zij dat het beste weet. Uiteraard nemen wij samen de beslissing. Dat Sam er nog altijd is komt omdat wij nog aanknopingspunten zien om te veronderstellen dat Sam het nog naar zijn zin heeft. Dát moet ook het uitgangspunt zijn. Het gaat om hem, niet om ons.

Het werk beperkt zich dezer dagen tot het werken op het Agathaplein en wat kleinere opdrachten. Ontbijtjes en crêpes op tehuizen (voor zover deze nog doorgang vinden). Verder is het vrij rustig. Op woensdag maakte ik mijn bedrijfsruimte schoon en paste ik een nieuwe koelkast in. De oude had het begeven en een aanbod om een goede gebruikte koelkast over te nemen kwam op het juiste moment. De Snor staat onder zijn dak en draagt zijn eerste kerstversiering. Een aantal onderdelen worden binnen gereed gemaakt om later in één keer op de Snor te plaatsen. Ook de vriezer moet straks worden ontdooit en schoongemaakt, klaar om weer ingezet te worden. Daarnaast moet de accu van de Snor worden aangevuld met demiwater. Dit om de accu zo lang mogelijk in goede conditie te houden.

Mijn leven had dit najaar een bijzonder onzeker karakter. Slapeloze nachten gehad, maar ondanks dat hield ik het vertrouwen op een goede afloop. Noem het positivisme wat zo nadrukkelijk in mij huist. Het is daarom wel erg fijn dat er met de tijdelijke baan nu rust is gekomen. Rust waarnaar ik met alle problemen rond Corona en een slechte zomer zo heb gezocht. Goed ondernemen is meer dan alleen opdrachten uitvoeren en ijs verkopen. Het is vooral ook inzien wanneer je een pas op de plaats moet maken. En wanneer je dat tijdig weet te doen getuigt dat alleen maar van goed ondernemerschap. Uiteindelijk kom ik straks na de periode van werk weer terug zonder echt te zijn weggeweest. Tenslotte blijven wij ontbijtjes doen, zij het tijdelijk slechts in het weekend. Ook blijven wij op het Agathaplein, maar dan voorlopig alleen nog op zaterdag. En ook de crêperie zal slechts nog in het weekend actief zijn. Het is even niet anders. Over de kerstroutes kan ik op dit moment nog geen uitspraak doen. Die verwacht ik later wel te kunnen doen.

Op het gebied van financiële onrust is er duidelijk wat veranderd in huize Boereboom. De rust op dat punt lijkt te zijn wedergekeerd. Anders dan vorige week is iedereen weer positief gestemd. Hoe anders is dat met de situatie rond onze Sam. Deze brengt toch dagelijkse onrust. Want hij eet erg slecht. Hoe en wanneer gaat er wat gebeuren? De tijd zal het leren. En met de tijd zal ook de vraag, “hoe zal mijn nieuwe baan zijn”, haar antwoord krijgen. Ik ben iemand die snel contacten legt. Die niet bang is wie hij voor zich krijgt. De enige die ik niet wil zien is de dierenarts. Maar dat ik daar niet voor kan weglopen lijkt mij meer dan logisch in deze aanstaande periode.
Wordt vervolgd……..

Frank Boereboom
Frankys Food Hengelo