0
7 november 2021

2021-43. Sam!

Nu de rust wat terugkeert in het leven van uw ijscoman, komen andere zaken meer en meer aan bod. Een gedachte welke mij en mijn vrouw momenteel zo nadrukkelijk bezighoudt, is het leven van onze does Sam. In de ruim 15 en half jaar welke achter ons liggen is er veel gebeurd in huize Boereboom. Mijn 4 kinderen groeiden op tot volwassenen en hebben zich, voor zover ik nu kan vaststellen, prima ontwikkeld. Een rustgevende gedachte! Maar ook wij als ouders, hebben in die jaren genoeg meegemaakt. In jaren van voor- en vooral tegenspoed was er steeds iets in ons leven dat ons hielp overeind te blijven. Was daar steeds dat trouwe familielid. Mijn maatje, het maatje van mijn vrouw en het maatje van mijn kinderen.

Sam, onze schapendoes, heeft de respectabele leeftijd van bijna 16(!) jaar! Maar nu lijkt het einde van zijn leven te zijn gekomen.

Over een hond, zijn liefde en trouw!

Sam in zijn gloriedagen

Sam is op weg naar zijn 17e(!) levensjaar. Maar eerlijkheid gebied te zeggen dat wij, mijn vrouw en ik, niet de illusie hebben dat hij daadwerkelijk nog zijn 17e levensjaar zal ingaan. Maar dat Sam een hele sterke does is, is mij wel duidelijk. In 2006 werd hij geboren en was hij een pup uit een nest van 8 kleine mooie doesjes. Een zwarte schapendoes, want dat was mijn nadrukkelijke wens geweest toen der tijd. En dus werd kort daarvoor een zoektocht ingezet en gevonden! Toen het nest het levenslicht zag vonden wij tussen de pups onze Sam. Een prachtig zwart doesje met een kleine witte vlek op zijn borst.
Sam groeide op in ons gezin met de toen inmiddels 6 jaar oudere schapendoes Charlie. Charlie was een does met een heel rustig karakter. Een lieve hond, maar ik miste daar wel wat enthousiasme. Met Sam kwam er een does welke meer leven en bravoure in de brouwerij bracht. Kwam er beweging en elasticiteit. Mijn God, wat een souplesse en wat een mooie vacht. Met Sam ben ik nog naar een keuring geweest. Hij was ook zo mooi! Het keuringsrapport zag er dan ook heel goed uit. Sam zou later de schapendoes blijken te zijn waarnaar ik, sinds wij Charlie hadden, zo had gezocht.
Ik raakte, naarmate Sam ouder werd, steeds meer onder de indruk van zijn elasticiteit en zijn prachtige vacht. In zijn jonge jaren sprong hij uit stilstand over hekwerken heen, alsof ze niet bestonden. Maar ook liep hij prachtig. Een does naar mijn hart dus. Maar bovenal was hij een uiterst brave en lieve hond. Later, toen hij meer op leeftijd kwam, zo rond zijn 11e jaar, begon hij vreemden wat meer te wantrouwen, maar voor ons bleef Sam, Sam. Charlie, onze andere schapendoes, was er toen al niet meer. Die werd met zijn 14 levensjaren ook bijzonder oud.

Sam heeft vandaag de dag inmiddels geen gehoor meer. En ook geen gezichtsvermogen meer. Zijn neus werkt nog goed. Maar het gemis aan gehoor en gezichtsvermogen maakt hem duidelijk onzeker. In de avonduren wordt meneer onrustig. Blijft hij rondjes lopen. Steeds dezelfde rondjes overigens. En zou je hem “uit zijn baan” duwen, dan loopt hij tegen van alles aan. Een treurige aanblik. Wanneer wij hem de tuin in laten lopen, loopt hij via de borders in de tuin naar achteren en weer terug naar de achterdeur. Het loopje heeft hij zo vaak gemaakt dat hij het bijna kan dromen bij wijze van spreken. En toch doet hij het behoedzaam. Bang om ergens tegenaan te lopen. Soms raakt Sam iets onbekends en is hij ook daar uit zijn baan en daardoor de weg kwijt. Dan blijft hij zoeken naar iets bekends en wanneer hij dat gevonden heeft loopt hij wederom langs de borders terug naar de achterdeur. Het is op dat moment natuurlijk niet leuk om te zien, maar wij zien ook dat hij nog zoveel vreugde heeft wanneer hij uit mag. Het maakt dat onze zware beslissing nog altijd wordt uitgesteld. Zo lang hij nog plezier vindt in zijn leven….. Maar het is ons wel duidelijk dat het einde nadert. Dat de beslissing nadert.

Dat Sam zo oud heeft kunnen worden heeft uiteraard alles te maken met zijn verzorging. Mijn vrouw verzorgt Sam al die jaren zeer goed. Natuurlijk speelde ik ook een rol, maar die bleef door het vele werken beperkt tot de vrije uurtjes. En zat ik deze zomer, zoals elke andere zomer, veel met hem in de tuin. Dronk ik een kopje koffie en gaf ik hem een paar koekjes. Hij was en is ook altijd graag in onze omgeving. Het voelt kennelijk zo vertrouwd! Maar nu hij steeds slechter wordt dient zich de vraag aan wanneer je het leven te ondraaglijk gaat vinden. Met andere woorden; wanneer is het leven voor Sam geen goed leven meer. Vooralsnog hebben wij het er eigenlijk nog niet over gehad tot deze morgen. Mijn vrouw is leidend in deze discussie. Ik laat het aan haar. Wanneer zij vindt dat het niet meer gaat, zullen wij Sam laten inslapen.

Sam heeft zo wie zo een mooi leven gehad, dat staat buiten kijf. En wij hebben met Sam een hele leuke en lieve hond. En ik, ik heb mijn Schapendoes gehad. Een hond die precies aan mijn verwachtingen heeft voldaan. Een Schapendoes met het karakter van Sam zullen wij niet gauw meer krijgen. Daarvoor was hij te bijzonder. Uiteraard zullen wij proberen hem nog zo lang mogelijk een fijne oude dag te geven.

Het leven gaat zoals het gaat en inmiddels is het alweer midden november 2021. De cijfers rond Corona zijn opnieuw zorgwekkend. Nog zorgwekkender vind ik de gevolgen ervan. Ik zie nu al, in gedachten dan, een kruis door de komende KiNDERDAG worden gezet. Er zal in ieder geval geen leven meer zijn zonder Corona, zoveel is wel duidelijk! Maar wat betekent dit voor een kleine ondernemer als ik?
Natuurlijk kan ook ik niet in de toekomst kijken, maar laten wij ons even bij de feiten houden van het hedendaagse leven.
Eerst is er dus Corona. En Corona levert beperkingen op in het uitoefenen van mijn ondernemerschap. Vooralsnog zijn er al twee jaren achtereen evenementen afgelast en heeft dat zeer zeker invloed gehad op de omzetontwikkeling. Inmiddels is Corona opnieuw nadrukkelijk aanwezig en heb ik als ondernemer grote moeite met het door Premier Rutte gevoerde beleid. Het lijkt wel of men in Den Haag steeds achter de feiten wenst aan te lopen in plaats van direct te handelen op de huidige situatie. Ik bedoel; Je hebt nou toch al meer dan een jaar lang ervaring met deze epidemie opgedaan? Waarom dan weer zo verschrikkelijk laat ingrijpen???? Wat zijn we toch hardleers! En dat mag straks gewoon weer premier zijn!

Een ander feit is, is dat het leven steeds duurder wordt. Mijn vrouw hoor ik bijna elke dag vertellen dat bepaalde producten uit de supermarkt weer duurder zijn geworden. Soms ook met beste prijsverhogingen. Daarnaast zijn ook de gas- en benzineprijzen, welke ook in mijn bedrijf gebruikt worden, gestegen. Het afgelopen jaar heb ik steeds gas moeten inkopen om de bakplaat in mijn trailer te voorzien van warmte. Was de prijs per gasflesvulling eerder dit jaar nog € 12,50. Nu is dit al gestegen tot maar liefst € 18 euro. Als ondernemer welke met zijn bedrijf totaal geen compensatie heeft gekregen in de jaren van Corona, is het daarom afzien wanneer de zomer ook nog eens is tegengevallen. Het brengt mij in een lastige positie eerlijk gezegd. En heeft er inmiddels dan ook toe geleid dat ik zoekende ben naar werk in loondienst. Mijn gezin is namelijk wel prioriteit 1. De rest volgt later.

Vorige week was ik overigens bijna aangenomen na 3 gesprekken. Het heeft niet veel gescheeld. Een prachtbaan, maar helaas was ik door omstandigheden op het moment dat het moest niet scherp genoeg. En dus gaan wij verder zoeken. Mocht ik een baan vinden, zal het helaas ten koste gaan van mijn ondernemerschap. Niet dat ik met mijn bedrijf zal stoppen, maar het zal wel gevolgen hebben op de uitvoerbaarheid van sommige onderdelen.

Niets is dus zeker in deze tijd. De tijd zal duidelijkheid verschaffen. Met het werk, met de inkomsten en zeer zeker ook met Sam. Mijn maatje.
Hij slaapt. Alweer. Op zijn kleedje in de woonkamer. En wij laten hem maar lekker slapen. Het zijn zijn rustige uren. Wanneer hij straks wakker wordt begint hij weer onrustig te worden. Loopt hij weer een marathon aan rondjes. Door de woonkamer naar de keuken en omgekeerd. Steeds weer opnieuw. Een verschil met mij is dat ik geen rondjes loop. Maar waarschijnlijk niet minder onzeker ben.

Tot volgende week!

Frank Boereboom
Frankys Food
Hengelo